He's Mine (VhongAnne)

Chapter 9: Dont Expect!

ANNE's POV

Nagpunta kami ni Vhong sa Rooftop, medyo kanina pa nga na walang ginagawa kaya naman pumunta ako sa pinakadulo ng rooftop para makita yung mga tanawin.

"Ano bang ginagawa natin dito, Vhong?" Tanong ko habang tumatanaw. Ang hangin dito.. =)

Medyo matagal hindi nasagot si Vhong kaya naman humarap ako para makita kung ano ginagawa niya.

Napaatras naman ako nang marealize na ang lapit namin sa isa't isa.  Muntik na ako tumaob, kung hindi niya hinawakan ang bewang ko, baka nakabagsak na ako sa baba, 5th floor pa naman. Tinulak ko siya palayo, mahina lang naman.

"Mag-ingat ka nga, sapakin kita e." Sabi niya. Natawa ako.

"Pag-iingatin mo ko tapos sasapakin moko, ano yun?" Sabi ko naman. Di mo malaman kung concern o ano e.

Tinignan niya lang ako. 

"Tara, bumaba na tayo, kakain pa ako e." Sabi ko, nagugutom na kase ako. Hahakbang na ako palabas ng rooftop pero hinawakan niya ung kamay ko at hinila pabalik.

"Maya maya, hintayin na lang natin ung pinahatid kong pagkain." Sabi niya habang hawak ang kamay ko.

Tinignan ko ung hawak niyang kamay ko, kasabay nun ang pagbitaw niya.

Maya-maya may dumating na delivery boy, may dalang pagkain, nagulat ako na may dala rin itong sapin para sa paglalagyan ng pagkain, pwede pala yun?

Kumain na kame. Este, ako lang pala. Eh paano ako lang ung kumakain, siya nakatingin lang sakin, nakakahiya tuloy.

"Bakit hindi ka pa kumakaen?" Tanong ko, hindi sya sumagot. "Kain ka na, baby." Sabe ko nang pabiro at isinubo sa kanya ang pagkain, at ngumanga naman eto huh? 

Yun lang pala ang gusto, subo?

"Arte ha?" Sabi ko tapos naghanda ulit nang isusubo sa kanya. Noong isusubo ko na sa kanya, iniwas niya ung mukha niya.

"Problema mo?" Tanong ko, ang bipolar niyang tao.

Lumapit ako sa kanya para maka-focus, "Oh, say ahh" Pang-aasar ko.

Pero ayaw pa rin, ay litsi ano gusto neto?

"Wag ka na magtampo, baby. Yuhu~ Sorry na~ Kain ka na." Ayuuuun! Sinubo rin.

Nagkulitan kami, hanggang sa inilapit niya ung mukha niyang ikinagulat ko.

"Anong gusto mo sa lalaki?" Tanong niya. akit niya tinatanong?

"At bakit?" Balik tanong ko.

"Do not answer that question also," Sabi niya.

"Okay. Pero layo layo." Sabi ko at pinalayo siya. Hmm... "Ahm.. Understanding, caring, yun lang." Sabi ko, wala ako maisip, marami kasi e.

Tumingin ako sa kanya, "Bakit ba kase?" Tanong ko

 "I can be understanding and caring."  Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.

Makahulugan ang sinabi niya, hindi ko na-gets nung una pero, napangiti ako. Nawala ang ngiti ko ng maisip na, DONT EXPECT. 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ajuju. Sorry sa mabagal na UD. Hehehe. Busy eh. Katatapos lang namin magperiodical ngayon. Ang hirap! XD At dahil sa matagal na hindi nakapag-Update, mahabang chapter ang iniaalay ko para sa inyo~~ Huhuhu! Ang lalim. :'( XD

VOTE. COMMENT (Hindi ko kasi alam kung ano opinyon niyo sa story ko eh)

By the way, salamat pa rin sa mga nag-VOTE :"> Iloveyou. @Anneongseo <3

FOLLOW/ADD : Beverly_taguba@yahoo.com :")