BENİMSİN

16 Bölüm-Ansızın

"Ansızın"

Titreyen elleriyle notu aldı ve derin bir nefes aldıktan sonra açıp okumaya başladı genç kız.

"Uyanıpta beni göremezsen telaşlanma, markete gidip geleceğim.

Romantik kocan-Çınar"

O satırları okurken aptal bir gülümseme yayıldı genç kızın yüzüne. Oysaki neler zannetmişti..

Notu aldığı gibi komidinin üzerine bıraktı ve kirlenmiş çarşafı da alıp banyoya girdi.

Yaklaşık yarım saat sonra banyodan çıkmış havluyla saçlarını kurularken yatağın üzerine oturdu Toprak. Yanındaki başka bir notu farkettiğinde gülümseyerek açtı ve okumaya başladı.

"Dolapta giysiler var, banyodan çıktıktan sonra giyin ve aşağı in karıcığım. Bahçede seni bekliyor olacağım"

Çınardan 'karıcığım' gibi sözler duymaya alışık değildi.Birdenbire bunları duymak bir az garip gelse de hoşuna gidiyordu.Gerçi henüz duymamıştı ya.. Bu kağıdı da komidinin üzerine bıraktı ve gülümseyerek dolabı açtı Toprak.

---

Toprak hazırlanıp aşağı inmişti.

Mayıs ayının sonlarıydı ve havalar bayağı ısınmıştı.Bu yüzden ince bir şeyler tercih etmişti. Sıfır kollu uzun rengarenk bir elbise giyinmiş,elbisenin rengine uygun ince sarı hırka almıştı üzerine. Saçlarını maşa yapıp açık bırakmıştı. Kapıyı açıp bahçeye çıktı ve Çınarın yanına ilerledi gülümseyerek.

Masayı hazırlamayı bırakıp büyülenmiş bir şekilde karısına bakmaya başladı Çınar.Onu şimdiye kadar böyle cıvıl-cıvıl, neşeli görmemişti.Kendini de..

"Günaydın" dedi Toprak en içten gülümsemesini kocasına sunarak.

Geniş gülümsemesini yüzünden silmeden büyülenmiş gözlerle karısını süzerek neşeli sesiyle "Günaydın kadınım" diye mırıldandı adam.

Yanakları yine kızarırken bir şey demeden yerine geçti genç kadın. Utanmıştı. Dün gece yaşadıkları anlar gözünün önüne geliyor ve o utançtan yerin dibine giriyordu.

Karısının utandığını anladığında oturduğu sandalyenin arkasına geçti ve ona sarılarak boynundan öptü genç adam. Dudaklarını kızın boynundan çekmeden munzur bir ifadeyle mırıldandı.

"Artık benden utanma Toprak. Ben senin kocanım"

Ensesinde hissettiği ılık nefesle ürperdi genç kız. Çok farklı hissediyordu.. Çınardan 'ben senin kocanım' cümlesini duymak bir başka hissettirmişti ona. Eskiden duysa bir anlam ifade etmezdi belki ama şu an çok başkaydı.. Kendini ona ait hissediyordu, onun yanında güvendeydi, mutluydu, huzurluydu. Tarif edemeyeceği bir duyguydu bu..Anlatamayacağı.. Anlatsa da çoğu kişinin anlayamayacağı..

Yüzünü yan tarafa eğdi kocasıyla burun-buruna geldi genç kadın. Kocasının koyu yeşil gözlerine bakarken derin derin buğulu sesiyle fısıldadı.

"Her sabah uyandığımda seni görmek istiyorum ben.. Ne olursa olsun gitme bir daha, boş ver kahvaltıyı ya da diger her şeyi..Yanımda ol yeter"

Topraktan duyduklarıyla gülümsedi Çınar. Artık biliyordu; Toprakta ona karşı boş değildi.

Gözlerini kızın gözlerinden çekmeden duygulu bir sesle fısıldadı.

"Ben hep yanında olacağım.."

Bu yakınlığa daha fazla dayanamayarak gözlerini kapattı ve dudaklarını kızın dudaklarına değdirdi genç adam. Toprağı öperken gözlerini kapatıyordu, çünkü onu hissetmek istiyordu..