3.3

3.7K 233 35
                                    


17 Kasım 2016 | 20.32


Lütfen bana bir deva ver

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Lütfen bana bir deva ver.
Duran kalbim yeniden atsın diye,
bir deva ver.
Ne yapmam lazım şimdi?
Kurtar beni,
bir şans daha ver.


Siyah maskesini indirirken siyah kapşonunu geriye attı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.



Siyah maskesini indirirken siyah kapşonunu geriye attı. Dağılan saçlarını hafifçe düzeltti ve yaslandığı kapıdan doğrulup kapıyı arkasından kapattı.

"S—Sen?"

Elleriyle kendini gösterdi. "Ben?"

Gözyaşlarımı kurulayıp kulaklıkları kulağımdan çıkardım. Tam anlamıyla zaman kazanmaya çalışıyordum lakin karşımdaki beden, her zaman beni panikletip dengemi şaşmayı çok iyi biliyordu. Oturduğum yerden kalkıp açık pencereyi kapattım, kendime birkaç saniye tanıdığımda camdan yansımasına diktim bakışlarımı. Daha dün kendime bir söz vermişken bana yeniden istediğini yaptırmasına izin vermeyecektim.

Yavaşça ona dönerken, "Ne işin var senin burada?" diye sakince konuştum.

Yüzünde ortaya çıkmayı bekleyen o gülümsesi yine kendini gösterdi. Omuz silkti. "Kulağıma ağlama seslerin çalındı, ben de bir uğrayayım dedim."

"Eğlenmek için sence de çok uygunsuz ve yanlış bir gün değil mi?"

İçeriden yüksek sesli müzik çalmaya başladığında Jungkook, "Grup arkadaşların çok düşünceli ve kibar insanlar, cidden," dedi.

"Hah!" Yüzüme düşen saç tutamlarını hırsla kulaklarımın arkasına sıkıştırdım. "Herkesin gözü üzerimizde, sanki normal bir günde sürpriz yapmışsın gibi davranmayı nasıl başarıyorsun? Kimse görmeden def ol git buradan!"

Bana doğru bir adım attı. "Daha yeni geldim, hem nasıl içeriye girdiğimi biliyor musun? Peh, ne kadar düşüncesizsin!"

Başımı iki yana salladım. "Hiç değişmiyorsun, bir kere bile olsun beni dinlemiyorsun! Benim düşüncelerimi önemsemiyorsun! Sürekli benden uzağa, burnunun dikine gidiyorsun!" Artık bağırıyordum ve ne söylediğimi kelimeler dudaklarımdan döküldükten sonra fark ediyordum. Sanırım bu, ağlamaktan daha iyi bir seçenek sayılabilirdi.

behind lights ღ rosékook Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin