behind lights ღ rosékook

2.5

10 Ağustos 2016

"Bir daha aç unnie, bir daha!" Lisa neşeyle bağırıp bana biraz daha sokuldu.

Hevesine karşı gülümseyip kolumu omzuna atınca başını omzuma yasladı. Jisoo unnie tekrar tuşuna basıp arkasına yaslandı.

"Kendimi böyle izleyince çok utanıyorum." Jennie elleriyle yüzünü kapattı. Jisoo unnie Jennie'nin ellerine uzanıp yüzünü açmaya çalıştı. "Hadi ama Jendeuk, yaptığınla gurur duyman gerek!"

"En son 13. izleyişten sonra saymayı bıraktım, bunun üzerine hala utanıyorsan bu işte bir gariplik vardır unnie." Söylediklerime karşı hepsi gülerken Jennie ellerini yüzünden çekti.

Jisoo unnie ekranı göstererek,"Sanırım izlenme sayısını bir tek biz arttırıyoruz," dedi.

Yaklaşık bir saattir pratik odasının bir köşesine çökmüş, bilgisayardan iki gün önce yayınlanan MV'lerimizi izliyorduk. Ciddi ciddi çıkış yapmıştık ve kendimi, yeni doğum yapmış bir anne kadar heyecanlı hissediyordum, aynı zamanda ürkek ve tedirgin. Yine de annelik içgüdüsü gibiydi işte, içimden bir ses çok güzel şeylerin olacağını söylüyordu.

"Aksine, galiba bizi sevdiler!" Lisa başını omzumdan kaldırıp heyecanla konuştu. O kadar mutlu ve heyecanlıydı ki insanın onun yanında üzülesi gelmiyordu. Çok çalışmıştı, hiçbirimizin hakkını yemek istemiyordum ama gerçekten, buralara gelmek için kendisi bizden iki kat daha fazla çaba gösterdiğini söyleyebilirdim. Onu bu konuda en iyi ben anlardım. Aramızdaki tek fark benim hayatım alt üst olmuşken onunki güzel bir şekilde ilerliyordu.

15 yaşımdayken, apar topar götürüldüğüm Avusturalya'da nasıl çırılçıplak hissettiysem o da Kore'ye ilk geldiğinde aynı şeyleri hissetmiş olmalıydı. Benim durumum yine daha iyi sayılırdı çünkü Kore'deki lisemden sebep İngilizcem biraz da olsa iyiydi ve ailem yanındaydı. Ama diğer taraftan, manevi olarak o kadar eksik kalmıştım ki, şu an avantaj olarak gördüğüm her şey aslında bir hiç sayılırdı.

Kapının açılma sesiyle başımı kaldırdım ve eş zamanlı olarak Jennie unnie videoyu durdurdu. Kimin geldiğini ancak içeriye kafasını uzattığında görebilmiştik.

"Kızlar? Orada büzüşmüş ne yapıyorsunuz?"

"Menajer oppa! Sen de gelsene, MV'leri izliyorduk."

"Blackpink'in en büyük fanı, yine Blackpink'tir diyorsunuz ha?" dediğinde gülümsedi. Yine de ters giden bir şeyler varmış gibi görünüyordu.

Bakışları bana döndüğünde aklımdan geçen binlerce kötü senaryodan en hafifinin olmasını istedim. Oysa az önce gayet mutluydum. "Rosie, seninle bir şey konuşmam gerek."

Jisoo bana yandan bir bakış atıp, "Bir sorun mu var oppa?" diye sordu.

"Hayır, önemli bir şey değil." Bana geliyor musun, bakışı attığında ayaklandım. "Kızlar siz devam edin, ben hemen geliyorum!" Sesimi stabil tutmaya çalışıp odadan çıktım. Kimsenin olmadığı ve bizi duyamayacağı boş bir odaya geçtiğimizde daha fazla dayanamadım. "Oppa, sorun ne?"

Derin bir nefes alarak bana döndü. "Lafı fazla uzatıp seni meraklandırmak istemiyorum," diye mırıldandı. Böyle söyleyerek beni daha fazla meraklandırdığından habersizdi. "Daha çıkış yapalı iki gününüz olmasına rağmen gelen tepkiler çok güzel, şimdiden başarılı oldunuz. Yine de... güzele çamur atıldığını biliyorsun değil mi Rosie—sshi?"

İşaret parmağımı göğsüme bastırdım. "Benimle ilgili mi? Yanlış bir şey mi yapmışım? Bir söz veya bir hareket—"

"Hayır, hayır. Kesinlikle senin yüzünden olan bir şey değil. Kıskancın teki, BTS'den biriyle arkadaş olduğun için, sırf bu yüzden çıkış yapabildin gibi saçma sapan bir şey atmış ortaya. Bir de bunu prim kasmak için şirketin yani bizim yaydığımızı söylüyorlar. Haliyle fanları şu an üzerine saldırmış durumdalar. Bana sorarsan sırf karalamak için bu iftirayı kendileri bile yaymış olabilir." Bir şey söylemek için ağzımı açsam da beni konuşturmadı. "Bu belki ilk ama son olmayacak Rosie, daha çok iftiraya maruz kalacaksın. Sadece bu birkaç günde fazlasıyla mutlusunuz ve bunu gördüğün zaman şok olup üzülmeni istemiyorum. Sen, grupta en çok etkilenen kişisin. Bu yola her şeyi göze alarak çıkmış olman gerek, kendini üzüp diğer üyeleri de etkileme lütfen."