Girişi nasıl yapacağım üzerine çok düşündüm. Aslına bakarsanız hayatım boyunca hep böyle oldu. İnsanların düşüncelerini ve söylediklerini gereğinden fazla önemsedim ve öyle devam ediyor. Ama insanların dışarıdan gördüğü girişken, cesur ve en önemlisi hiçbir olay karşısında pozitifliğini bozmayan mutlu biri. Gerçek ise bunların hiçbiri. Sadece yanımda biri varken böyle görünmeye çabalıyorum ve buna yıllardır o kadar alıştım ki benim için hiç zor olmuyor. İnsanların gerçeği öğrenmesini istemiyorum. Başkalarının zayıf yönlerimi öğrenmesinden hoşlanmam. Çünkü anksiyete bozukluğum olduğu öğrenilirse herkes bana farklı davranacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anksiyete Günlüğüm
Non-FictionÇoğu insana göre korku çocukken gelip geçen bir şeydir. İnsanlar düşünce gücüyle korkularını aşabilir. Evet bu doğru bir tespit. Ama ya korkunun gücü düşünce gücünden daha kuvvetli olursa. Ya insan ortada hiçbir sebep yokken kaygılanırsa.
