Küçüklüğümden beri anksiyetem var. Yani en azından bunu farkındayım. Ama psikiyatriste gitmeye yeni başladım. Bu hastalık bütün hayatımı ele geçirdi. Etrafımdaki herkesin korkunun üstüne gidersen ondan kurtulursun demesinden bıktım. Olmuyor. Ne yaparsam yapayım olmuyor. Mesela karanlık bir odaya girdiğimde kafamdaki saçma senaryoların önüne geçemiyorum ya da bir böcek gördüğümde ya devamı var mıdır hatta eğer başka böcekler de varsa da üstümdelerse tarzında şeylerden korkuyorum. Tabi bu sadece iki tanesiydi. Daha onlarcası. Şimdi size asıl saçma gelecek şeyi söylüyorum. Bunlar nedeni olan korkulardı. Size ne kadar saçma gelse de bana en mantıklı gelen korkularım. Devamını okuyunca neden böyle dediğimi anlayacaksınız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anksiyete Günlüğüm
Non-FictionÇoğu insana göre korku çocukken gelip geçen bir şeydir. İnsanlar düşünce gücüyle korkularını aşabilir. Evet bu doğru bir tespit. Ama ya korkunun gücü düşünce gücünden daha kuvvetli olursa. Ya insan ortada hiçbir sebep yokken kaygılanırsa.
