AURORA

6. BÖLÜM * SANA MUHTACIM

🌌

Aşk neydi ?
Ulaşılamayacak biri için yanmakmıydı ? 
Kavuşamayacağını bile bile kavrulmakmıydı ? 
Dudaklarda buruk tebessümler,
Yüreğinin kan ağlamasımıydı ? 
Sahi Aşk neydi ? 
Romanlarda, filmlerdemiydi sadece
Mutlu son denilen kavuşmalar..
Gerçek yaşamda,
Hayallerin hayal olmasımıydı
Sahi Aşk neydi ? 
Hayaller kurup, umutla bakabilmekmiydi...
Bir an olsun Onunla olabilmekmiydi
Yaşama sevincini Onamı bağlamaktı
Sadece bin bir umutla ümit etmekmiydi
Sahi Aşk neydi ? 
Vazgeçememekmiydi sevilmediğini bile bile 
Belki gelir, belki sever diye beklemekmiydi
Biz diyebilmekmiydi
Yüreğini, ruhunu Ona adamakmıydı
Sahi Aşk neydi ?

🌌

Gerçek aşkın tarifini sorsan kimse veremez ama aşkı yaşasalarda yaşamasalarda bu konu üzerinde her zaman bir fikir sahibi olmuşlardır.
Sahi gerçek aşkın tanımını yapabilen varmıydı, yoksa herkes yaşadığı kadar tecrübenin bilgisine mi sahipti.
Kime sorsan illa çok bilmişlik taslamıyormuydu, yada sana kendince nasihatlar verip aklını bulandırmıyor muydu ?
Senin yanacağını bile bile seni ateşe atmıyorlarmıydı ?
Peki ama neden ?

Sebep işte çok basitti, insanlar seni değil, kendi düşüncelerinin doğruluk payını düşünürler.
Seni bir kobaymış gibi yanlış yönlendirmekten hiç çekinmezler. Sahip olamadıkları mutlulukları senden çekip almaktan asla gocunmazlar. Aslında sana nasihat verenler aynı zamanda senin düşüşünü izlemekten de zevk alırlar.

Bu yapılan hangi dostluğa sığardı peki? yada hangi vicdana.
Hangi sıfatla hayattaki tek şansını sadece egoları uğruna senden koparıp alırlardı !
Eminim ki sana bunu yapan en az bir arkadaşın olmuştur hayatında. Hepimizin geçtiği o yollardan geçmeyen insanın henüz vakti gelmemiş demektir.

Sana yanlış kararlar verdiren hep o çok sevdiğin dostların değil miydi ? Kalbine ne kadar inkar edersen et fakat gerçek dostlar bunu yapmazlar, kendileri yandığında senin de yanmana izin vermezler, yaşadığı tecrübelerden öğrendiği ne varsa sana aktarmak için can atar, sırf seninde canın yanmasın diye seni canı pahasına korumaktan çekinmezler öyle değil mi ?

Ama şimdiki zamanda böyle dost bulmak oldukça zor tabi, eğer onu bulduysanız ve buna eminseniz bu hayatta evrenin size sunduğu en nadide hazineye sahipsiniz demektir. Onu kaybetmeyin ve değerini bilin.

Güzel dostlar biriktirin ve hepsi aileniz olsun..

Güzel dostlarımızın kıymetini bilmek dileğiyle..

🌌

Sahip olduğum değerli hazinelerime bir daha bakarken aslında ne kadar şanslı olduğumun farkına varmıştım.
Son bir iki yılda çok sağlam dostluklar kurmuştum burada.
Beni seven, değer veren erkek ve kız kardeşlerim vardı hayatımda, emin olduğum tek dostlarım, onlar için ne kadar şükretsemde az kalırdı. Sevginin ve dostluğun ne olduğunu onlarla öğrenmiştim ben. Gerçek dostluğun tanımını en iyi onlarla yapabilirdim. Hayatın bana verdiği güzelliklere ve dostlarıma her gün teşekkür ediyorum.

Derin düşüncelerime dalmış giderken yaşadığım son olaylar beni biraz olsun üzmüştü, ama hiç bir dostumdan bu sebepten ötürü vazgeçecek değildim, onlar benim herşeyimdi sadece düzelmesi için dua etmekten başka çarem yoktu. Mert eminim ki kendine gelecekti ve yaptığının yanlış olduğunu anlayacaktı, ona biraz zaman tanıyarak bu olayları hiç yaşanmamış sayarak düşüncelerimden uzaklaştım.

İki gündür boş boş yurtta yatıp duruyordum. Staj günlerimiz başladığı için kızlarla sadece akşamları görüşebiliyorduk. İki gün boyunca okulda, diğer üç gün ise işte geçiyordu ama ben hala işe başlamadığım için iki gün boyunca yataktan çıkmadım, kızlarda olmadığı için iyice sıkıntıdan patlıyordum.
İki gündür Mert'le mesajlaşıyorduk daha doğrusu o beni rahat bırakmayıp devamlı nasıl olduğumu sorup duruyordu. Sürekli beni dışarıya davet etmekten hiç bıkmıyordu, tabi bende onu reddetmekten.
Sadece yalnızlık istiyordum, böyle zamanlarda kendimi dinlemek bana iyi geliyordu.