7. BÖLÜM - İş Görüşmesi

4 2 0
                                    


Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi araladım. Kendimi ilk gez bu kadar dinç hissediyordum. Alarmımın çalmasına neredeyse yarım saat vardı ama ben kendiliğimden kalkmıştım. Kızlar hala uyuyorlardı onları uyandırmamak için sessizce banyoya girip ılık bir duş alıp çıktım, fazla ses çıkarmamak için saçlarımı banyoda tarayıp kuruttum.
Dolabımdan siyah iç çamaşırlarımı çıkarıp giydim.
Bugün Demir beyle görüşeceğim için şık giyinmek istiyordum. Kalın askıları olan boydan boya düğmeli dizlerimin biraz üzerinde biten göğüslerimin hemen altında kahverengi ince kemeri olan elbisemi giydim. Bu elbise üzerimde hem çok tatlı hemde çok şık duruyordu. Hem sade hemde klasik görünmek istiyordum.

Eylem uyku sersemi bana seslendi
" Uyandın mı canım erkencisin "

" Evet kuzum bu seferki görüşmeye geç kalmak istemiyorum, o yüzden erken uyandım "

" İyi yapmışsın canım bende artık kalksam iyi olur Hale'yide uyandırayım "

" Tamam canım keyfine bak "

Eylem Hale'yi uyandırmaya çalışıyordu ama o sanki annesine nazlanır gibi beş dakika daha diye diye yarım saattir yataktan çıkamamıştı. Bende o sırada hafif bronz tonlar da makyaj yapmıştım, saçlarımın uç kısımlarını dalgalı olacak biçimde şekillendirmiştim. Açık kahve tonunda süet topuklularımı giyip kol çantamı aldım.

" Kızlar ben çıkıyorum sizde geç kalmayın öpüyorum ikinizide "

" Bol şanslar tatlım kendine iyi bak ve bize haber vermeyi unutma öptüm "

Kızlara el sallayarak odadan çıktım merdivenleri yavaş yavaş inerken telefonumdan yolda giderken dinlemek için müzik ayarlıyordum, yurdun kapısına geldiğim sırada takım elbiseli bir adamın bana doğru geldiğini fark ettim bana bişeyler söylemek ister gibiydi. İyice yanım yaklaştığında kulağımdaki kulaklığı çıkartıp
" Tanışıyormuyuz? " diye sordum.
Takım elbiseli adam ceketinin önünü ilikleyip,
" Günaydın efendim. Ben Demir Bey'in şoförüyüm sizi şirkete götürmek için geldim." dedi.

Bu da neydi şimdi. Demir benim için arabamı göndermişti yani, inanamıyorum. Şaşkınlığım bir türlü geçmiyordu ama bir tepki vermem gerektiğini anladım.
" Ben teşekkür ederim ama kendim gelebilirdim gelmenize hiç gerek yoktu bayım " dedim.

" Hiç sorun değil efendim önden buyurun " arabanın yanına geldiğimizde arka kapıyı açıp binmem için bekledi. Hızlıca arka koltuğa yerleştiğimde hafifçe tebessüm ettim. Yine onun arabasındaydım ve bu sefer ona gidiyordum. Kendi isteğimle ve bunu yaparken kendimi iyi hissettim, onun arabasında olmak beni nedense güvende hissettirmişti.

Sabah trafiği biraz yoğun olsada uzun sürmeyen yolculuğumuzun sonunda şirketin önüne gelmiştik. Şoför benden önce inip arabanın önünden dolaşıp kapımı açtı. " İyi günler efendim " baş selamı verip kapıyı usulca kapattı. Ona teşekkür edip şirketin kapısından içeri girdim.

Geçen sefer olduğu gibi danışmaya gittiğimde mini etekli kızlar adımı sordu. " Nisan ERDEM bugün bir iş görüşmem vardı "
Karşımdaki kadının yüz ifadesi hemen değişmişti " Ahh Nisan Hanım özür dilerim Demir Bey sizi bekliyor efendim karta ihtiyacınız yok direk çıkabilirsiniz " dedi heyecanla.

Ne yani onun misafiri olunca böyle mi oluyordu, geçen seferki o saçma prosedürlerin hiçbirine maruz kalmamıştım, açıkçası bu beni sevindirmişti beklemeyi hiç sevmeyen bir tiptim.
Bana asansöre kadar eşlik eden kadına teşekkür edip Demir'in olduğu katı tuşladım. Hızla yukarı tırmanan asansörün heyecanıma heyecan katması beni deli ediyordu. Sakinliğini korumak adına asansörden gelen fon müziğe sessizce eşlik etmeye başladım. Asansörün o tiz sesiyle varış noktama geldiğimi anladım.

AURORAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin