Gözümün önünü bile göremezken koşuyordum. Aşağılanma duygusunu vücudumun her yerinde hissediyordum. Haksızlıklara karşı dayanmak güç geliyordu. Artık bu yükü taşıyamıyordum. Koşarken birine çarptım. Kız benim kilolarım karşısında direnememiş ve yere düşmüştü. Bir de o yetmez gibi gözlüğü de düşmüştü. Kız elleri ile yeri yoklayarak gözlüğünü buldu ve ayağa kalktı. Gözlüklerini gözüne takarak beni inceledi. Bana bağırıp aşağılayacağını düşünmüştüm fakat yanılmışım.
"Özür dilerim" dedim yavaşça. Kız yüzündeki gülümseme ile
"Hiç problem değil saçmalama." dedi. Bu beklenmedik tepki beni şaşırtmıştı. Kız fazla güzel biriydi. Kahverengi saçlarının uçları kızıl renkteydi. Esmer tenli ve zayıftı. Boyu ise benimle aynı sayılırdı. Ama her şeyden önemlisi kibardı.
"Ağlamışsın. İyi misin? Neler oldu anlatmak ister misin? Rahatlarsın en azından" dedi. Benim cevabımı beklemeden elimden ve omzumdan tutarak dışarı çıkardı. Temiz hava ile ciğerlerimi açmıştı
"Anlat hadi neler olduğunu. Çözüm bulalım birlikte " dedi. Kız fazla tatlıydı.
"Bulamazsın ki" Bu doğruydu. Bulamazdı.
"Aa hadi ama. Hiç bir sorun çözülemez değildir" dedi gülümseyerek
"İnsanlar beni pek sevmez" dedim. Cümlenin sonunda boğazım düğümlenmişti ve tekrar gözlerim dolmuştu.
"Neden?"
"İnsanlar benimle sürekli dalga geçer. Kilolarım ile, saçlarım ile, duruşum ve kıyafetlerim ile. Yağ fıçısı diye anılıyorum okulda. Kimse gerçek ismimi bile bilmiyor." dedim çaresizce.
"İnsanları dinleme, umursama onları" dedi kız.
"Sence bu mümkün mü? Bana bir hastalık gözüyle bakmaları artık beni yaralıyor. Kimse arkadaş olmuyor benimle. Çünkü dış görünüşüm berbat."
"Ama için harika gibi. Pek tanımıyorum ama hissettim."
"Herkes kitabın kapağına göre karar veriyor. Kapak iyiyse seni okumak istiyorlar. Kapak hoşlarına gitmezse seni umursamıyorlar. Umursamasalar sadece keşke. Bununla yetinmeyip senin hakkında olumsuz yorumlar yapıyorlar."
"Peki sen bu halinden memnun musun? Yani kiloları ve görünüşü ile barışık biri misin?"
"Pek sayılmaz"
"O zaman uzman desteği alarak bir şeyler yapmalısın. Mesela bir koçtan yardım alarak zayıfla, bir kuaförden yardım alarak saçlarını düzelt, dermatologdan yardım alarak sivilcelerden kurtul. Ve gün sonunda birlikte kız kıza alışverişe çıkarız" dedi. Kızın dedikleri kafamda yer etmişti. Ama en çok birlikte dediği kısım.
"Gerçekten benimle bunları yapmak istediğine emin misin? "
"Tabiki de. Arkadaşız artık. Öyle değil mi?"
" Arkadaşız" diyerek ona sarıldım. Garipsemişti muhtemelen.
"Şey pardon. İlk kez bir arkadaşım oluyor" dedim. Kız gülümsemesi ile
"Problem yapmam bunu. Benimde ilk arkadaşım sensin hem" dediğinde şaşırmıştım. Nedenini soracaktım fakat vazgeçtim. Sanırım bunu konuşacak uzun bir zamanımız olacaktı.
"Okulda yeni misin?" diye sordum. Çünkü bu zamana kadar ilk kez görüyordum.
"Evet. Sen?"
"3 yıldır buradayım"
"Zor olmuştur. 3 yıl boyunca böyle anlayışsız bir insan topluluğu içinde bulunmak kesinlikle berbattır"
"Sorma" dedim ve kıza elimi uzattım.
"Tanışmadık. Ben Marinette Dupain-Cheng"
"Bende Alya Cesaire"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I'M FAT
Fanfiction"Ne? Sen ne diyorsun Nino? Nasıl Marinette den hoşlandığımı düşünürsün? Ben tek bir kusuru bile olmayan ünlü bir modelim. O ise kilolu, çirkin, sivilceli ve bakımsız bir kız. Asla ama asla onunla birlikte olmam" dedi Adrien sinirle ve arkasına bakma...
