အခ်စ္​ဦး / အချစ်ဦး S 1

Part-10(zawgyi &Unicode)

(Zawgyi)
ဆိုလ္းရဲ႕ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ႀကီးက အေတာ္ေလး ခမ္းနားၿပီး က်ယ္ဝန္းလွသည္ဟု သတ္မွတ္၍ရသည္။ သန္႔႐ွင္းၿပီး ႐ွည္လ်ားလွတဲ့ လမ္းမက်ယ္ႀကီးေတြရဲ႕ ေဘးမွာ လူသြားလမ္းသီးသန္႔နဲ႔ ႐ွိၿပီး ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြဟာ ေလ်ွာက္လမ္းကေနသာ သက္ဆိုင္ရာ အတန္းေတြဆီ သြားေနၾကသည္။

တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြက Jun Myeonတို႔ အသိအရ T ေပတံေခၚတဲ့ ခပ္႐ွည္႐ွည္ ကိရိယာ အခ်ိဳ႕ကို ကိုင္ေဆာင္ထားၾကသည္၊ တခ်ိဳ႕လည္း ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ကိရိယာေတြကိုေက်ာပိုးအိတ္ဇစ္ပြင့္ထဲထည့္ကာ သယ္ေနၾကေလသည္။

ကားေပၚကေန ဟိုဟို သည္သည္ ၾကည့္ေပမဲ့ ေက်ာင္းသားအမ်ားႀကီးၾကား ဒီေလာက္လြယ္လြယ္ေတြ႔ဖို႔မလြယ္တာေတာ့ သတိထားမိပါသည္။ Jun Myeonက ကားမွန္ကိုအသာခ်ထားၿပီး အျပင္ဘက္ကိုေငးေနတာမို႔ ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းျမင္ရတဲ့ ပင္မေဆာင္ႀကီးဟာ တင့္တယ္လွသည္။

ကားဟာ ပင္မေဆာင္ေဘးပတ္လည္ကေနတဆင့္ လမ္းအတိုင္းေမာင္းသြားၿပီး Parkingထိုးရမည့္ေနရာေရာက္မွသာေနရာတက်ထၿပီး ဆင္းရေတာ့တာပင္။

ေျမေပၚေျခ ခ်တာနဲ႔ Jun Myeonအလိုလို ရင္ခုန္လာသည္။ ဒါ Zhang Yixingတက္တဲ့ တကၠသိုလ္မို႔လား။
Yixingက ဗိသုကာ ေမဂ်ာ တတိယႏွစ္ဆိုတာပဲ သိၿပီး ဘယ္တန္းခြဲ ကဆိုတာ မသိတာမို႔ အလြယ္တကူေတာ့မေတြ႔ႏိုင္ေလာက္ေပမဲ့ Jun Myeonမွာေတာ့ သူ႔ပိုင္နက္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ယုန္ငယ္ေလးတစ္ေကာင္လို ခံစားေနရသည္။

ဝတ္ထားတဲ့ အက်ႌကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပန္ဆန္႔လိုက္ၿပီး ကားေပၚက ဆင္းက Jong Inကိုေစာင့္ေနလိုက္သည္။

"သားက မူႀကိဳေက်ာင္းသားလား လိုက္အပ္ေပးရေအာင္"
ႏႈတ္ခမ္းကိုမဲ့လို ေက်ာပိုးအိတ္ကိုတေစာင္း လြယ္ကာ ေျပာေနတဲ့ Jong Inက တကယ္ကို လူပ်ိဳေပါက္ ကေလး။
Jun Myeonထက္ပိုအရပ္႐ွည္ၿပီး ေဖေဖနဲ႔တူတဲ့ Jong Inက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္နဲ႔ တကယ္တူသည္။

တဖက္က ကားတံခါးပိတ္ေနတဲ့ ေမေမက Jong Inစကားကို မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း တံု ့ျပန္ေနေတာ့ Jun Myeonမွာ ထိုသားအမိႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္ႏွာေတြကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္လိုက္မိေသးသည္။