Terzin Ben Değilim| Texting

1.1

Bilinmeyen: Buldum!

Eray: Ben de öldü mü bu kız, nerede kaldı diyordum tam.

Bilinmeyen: Şimdi kız olduğumu nereden biliyorsun diyip seni şok etmek vardı...

Bilinmeyen: Neyse, izlemediğim bir animasyon bulmak zor oldu o yüzden geciktim.

Eray: Bir saniye, ben kızlara ilgi duyuyorum, biliyorsun değil mi?

Bilinmeyen: Biliyorum ve ben de bir kızım Eray?

Eray: Tamam neyse, film neydi?

Bilinmeyen: Karmakarışık.

Bilinmeyen: Nasıl bu zamana kadar izlemedim bilmiyorum ama güzel görünüyor.

Eray: Bir baktım geldim filmin resimlerine.

Eray: Bu bildiğimiz Rapunzel?

Bilinmeyen: Hayır değil.

Eray: Rapunzel mi izleyeceğiz şimdi?

Bilinmeyen: Sus ve bana ayak uydur.

Eray: Peki peki.

Bilinmeyen: Şimdi, kim arıyor?

(Görüldü~ 00.03)

Eray kişisi görüntülü arıyor...

Bilinmeyen

Telefon avcumun içinde öylece çalarken kalbimin kulaklarımı sağır eden sesini umursamamaya çalışarak aramayı yanıtladım ve tableti görecek şekilde tuttum.

"Alo?"  Alo neydi? Alexandra diye adı başlayan bir kadının kısaltması mıydı? Yoksa sadece bir hitap şekli mi?  Peki niye  duyduğum en güzel iltifat gibi gelmişti bana? Sesi, çok güzeldi. Daha önce zaten duymuştum ama benimle konuşması...

Ne yapmalıydım? Cevap veremezdim, bu yüzden filmi başlattım. Kulaklıklarımı ise taktıktan sonra, onun dediği bir şeyi kaçırırım korkusuyla diğer tekini çıkardım.

Filmi mi, yoksa onun nefes alış seslerini mi dinleseydim?  Onunla beraber bir şey yapma şansını kaybetmek istemiyordum, bu yüzden ikisini de aynı anda yapmaya karar verdim.

Yaklaşık bir saat boyunca filmi izledik. Arada onun gülüş seslerini duyuyordum, filmi beğenmişti. Ben ise kendimi gülerken ses çıkarmamaya odaklamıştım. Bir yerde kendimi durdurmayı başaramayıp biraz seslice gülmüştüm. Eray' ın o an pür dikkat beni dinlediğini hissetmiştim. Film bittiğinde tableti kapattım ama kamera hâla açık biçimde tableti görüyordu. Bir iki saniyeliğine elimi gördü diye beni bulacak hâli yoktu ya?

"Bitti ama bu." Kırgın bir ses tonuyla söylenmesine göz devirdim, tabi o görmedi.

"Pişt, konuşmayacak mısın kız?" Salak bu çocuk.

"Ses tonundan bulamam bence seni. Konuş hadi, bulursam da bulmamış gibi yaparım hiç haberin olmaz. Söz bak." Yüzümde engelleyemediğim bir gülümseme oluştuğunu fark ettiğim an telefonu yüzüne kapattım. Neden bilmiyorum ama heyecanlanmıştım. Benim amacım ondan vazgeçmekti, beni güldürmesi değil. O sırada telefon titreyince oraya odaklandım.

Eray: Niye kapattın?

Eray: Tamam geri arayayım.

Eray: Sen konuşmazsın, ben konuşurum.

Eray arıyor...

Sesli aramaydı bu sefer, onu yanıtsız bırakmak istemediğim için açacaktım ama ne yapacaktım ki?, Konuşamazdım...