Terzin Ben Değilim| Texting

1.8

Bilinmeyen: Tünaydın.

Bilinmeyen: Dünkü duygusal hâlimin aksine bugün kendimi topladım ve aklım başıma gelmeye başladı.

Bilinmeyen: Sen niye beni kandırdın geri zekalı?

Bilinmeyen: Ayrıca gözlerimi biliyorsan beni nasıl bilmiyorsun?

Eray: Merhaba Bilinmeyen' ciğim.

Eray: Demek sorgu gününe gelmişiz.

Eray: Aslında ben sadece basit bir şaka yapmak istemiştim.

Eray: Gözleri de salladım, şansıma tuttu.

Bilinmeyen: Keşke üstte sorduğumu sormayıp 'renksiz göz mü olur?' deseydim.

Bilinmeyen: O zaman kahve ve siyahı da katmış olurdum.

Bilinmeyen: Ben de salağım.

Eray: Kahveyle siyah adamdan sayılmıyor mu, ne güzel göz işte.

Bilinmeyen: Bu konuda zaten benim fikrimi biliyorsun, benim en beğendiğim gözler kahverengi. Seninkiler.

Bilinmeyen: Ama renkli göz diyince çoğu insan onları saymıyor maalesef.

Eray: Doğru diyorsun.

Eray: O değil de şu sana bulaşan lavuk ne oldu?

Eray: Yani anlatmak istersen.

Bilinmeyen: O mu? Yani aynı gibi şu an ama ben halledeceğim.

Eray: Diyorum ben halledeyim diye, izin vermiyorsun.

Bilinmeyen: Ah Eray üzümlü kekim, çok tatlısın ama dediğim gibi ben halledebilirim.

Eray: Teklif var ısrar yok.

Eray: Aslında ısrar da var ama neyse.

Bilinmeyen: Ay Eray arkana dikkat et!

Son yazdığı mesajla hızlıca kafamı kaldırıp arkama baktığımda karşıdan tam kafama oldukça sert bir şekilde gelen basket topundan son anda eğilerek kurtuldum. Beden dersinde ve spor salonundaydık, hoca serbest bırakalı epey zaman olmuş olsa da ikinci derse geçmemiştik. Dışarıda yağmur yağdığı için kimse de dışarı çıkamamıştı. Bizimkiler kendi aralarında voleybol oynuyordu, ben yorulduğum için kenara geçmiş ve telefonumdaki mesajları cevaplıyordum.

Bilinmeyen uyarmasa kafama cidden sert bir şekilde yiyeceğim basket topunu almaya gelen sahibine gülümseyerek sorun olmadığını belirttim. O an aklıma gelen gerçekle gözlerimi kocaman açtım. Eğer beni şu an görebiliyorsa burada, yani bedende olmalıydı. Bu da ya bizim sınıftan ya da D sınıfından olduğuna işaretti. Son olanlardan sonra onu aramamayı düşünsem de vazgeçmiştim. Bulacaktım ama ona söylemeyecektim. Adilik gibi görünse de bunu göze almak istiyordum. Bu yüzden ona bu konuda hiçbir şey dememeye karar verdim.

Eray: Hayatımı kurtardın.

Bilinmeyen: Seni nasıl gördüğümü sormayacak mısın?

Eray: Hayır, artık bunu sorgulamayacağım.

Eray: Seni bulmam seninle konuşmamı engelleyecekse, seni bulmamam daha iyi.

Bilinmeyen: Güvenmeli miyim sana bu konuda?

Eray: Sana kalmış, yani benim gibi birine güvenip güvenmemek.

Bilinmeyen: Ama ben sana soruyorum, güveneyim mi beni aramayacağına?

Eray: Dediğim gibi.