Terzin Ben Değilim| Texting

4.5

Medya: Karakterler

Eray' dan

Herkes söylediğim cümle karşısında sessizliğe bürünürken ilk tepkisini koyan Ece olmuştu. Arda ve Ceyhun transta gibiydi.

"Çüş!"

Aşırı yüksek bir sesle bağırdığını kantindeki birkaç kişinin bize dönmesiyle fark edince sesini alçaltarak az önce dediğini tekrar etti. "Yani çüş!"

Biz daha tekrar ağzımızı açarak bir şey diyecektik ki sevinçle yerinden kalkıp ikimize birden sarılmasıyla bu kez şokta olan bendim. Ece iki üç tane kahkaha attıktan sonra tepki vermeyen ben ve Eylül' den uzaklaşıp Arda' ya yönelik konuştu.

"Arda?" Avcunun içini uzatarak açtığında biz hâla ne olduğunu anlamamıştık, Arda sert bir nefes vererek Ece' nin eline bir kredi kartı bıraktı. Ece' nin mutluluğu iyice artarken bizim kafamızdaki soru işaretleri de artmıştı.

"Burada ne oluyor benim bilmediğim?" diye sordu Ömer. Sevgili olduğumuzu biliyordu ama bu kredi kartı olayı benim de kafamı karıştırmıştı.

Ece heyecanla konuşmaya başladı. "Ay ben iki hafta önce Arda' ya dedim ki bunlar birbirine karşı boş değiller. Arda da dedi ki işte Eylül sana bakmazmış falan." Gözlerim kocaman açılırken şokla Arda' ya baktım. Masumca sırıtıyordu, yan tarafımdan Eylül' ün güldüğünü duymamla ona döndüm.

"Komik mi?" diye fısıldamama da gülerek cevap verdi, sadece o duymuştu bunu.

Ece devam etti. "Herneyse işte ben bir aya kalmaz sevgili olursunuz dedim, Arda da o iş zor falan dedi. Kredi kartı üstünden girmiştik iddiaya..." Arda' ya dönüp yanaklarını bilerek sertçe sıktı, Arda ona küçük bir çocuk gibi tripli bakıyordu. "Oy benim sevgilim bana istediğim her elbiseyi alıp beni istediğim her filme götürmek zorunda mıymış?"

Arda, Ece' nin yanaklarındaki ellerini ciddi olmadığı belli olan bir tavırla ittirdi. "İnşallah sokağa çıkma yasağı falan gelir de tüm alışveriş merkezleri, sinemalar kapanır."

"Tövbe de!  Şaka zaten paranı bitirmem, ben sana kıyamam ki." diyerek onu yanağından öpmesiyle Eylül' e dönerek hafifçe kulağına eğildim.

"Sen beni hiç öpmüyorsun."

Eylül "Yok artık Eray!" diye hafif sesli bir tepki verdiğinde tekrar herkesin gözleri bize dönünce fısıldayarak devam etti. "Yani yüzümüze vurup ikimizi de utandırmak istemiyorum ama farkında mısın dünden beri dudaklarımız ayrılmıyor."

Bu dediği beni içten bir şekilde gülümsetti, neden bilmiyorum ama çok tatlı gelmişti gözüme şu an. Fısıldadım. "Tam şu an o kadar tatlısın ki, bir daha birleştiresim geldi."

Eylül utanarak hızlıca geri çekilirken boğazını temizlemiş ve "Ee Ceyhun? Yani şey demek istemiştim Ceyhun çok sessiz kaldı ya, ne düşünüyor hani. Tabii bir şey düşünmek zorunda da değil." diye mırıldanmıştı. İçinden kendine küfrettiğine yemin edebilirdim.

Utanınca ekstra tatlı olduğunu biri ona söylemeliydi yoksa ben birazdan yanaklarını ısıracaktım. Gözlerim yanaklarına kaydı, bal gibi yanakları vardı ve elimi yüzüne koyduğumda fark etmiştim ki çok yumuşaktı. Poğaça  gibiydi, bir ara ısırmayı aklıma yazdım.

Sonunda benim de bakışlarım Ceyhun' a döndüğünde gerçekten şoktan çıkamadığını görünce şaşırdım. Sevgilime onu aldattığımı söylemiş gibi hissetmem normal miydi?

"Ceyhun?" Cevap vermeyince bir kez daha şansımı denedim. "Kanka?"

Ceyhun sonunda kendine gelirken ağlamaklı bir yüz ifadesiyle bana baktı. "Allah seni kahretmesin Eray! Kanka olduk şimdi demek!" Bunu tahmin etmem gerekiyordu ama gülmekten başka bir şey yapamıyordum şu an. Ceyhun sahte göz yaşlarını sildi ve Eylül' ün yan tarafına geçip orada durdu.