The Curse of 11:11

CHAPTER 4

Chapter 4

Pasado alas dyes na no'ng bumalik sila Caitlyn at ang mga kasama niya sa dorm. Gising pa ako no'ng mga oras na 'yun dahil sa nagbabasa ako ng mga libro. When the door opens, she went in. Nang magtama ang paningin namin, I even saw how she rolled her eyes on me. Pinukulan ko na lamang siya ng masamang tingin.

What does she want? Na magsorry ako? Baka siya ang nanguna? So, why the hell would I apologize? Pasalamat pa nga sila't nag-aalala ako sa kalagayan nila o kung nasaan na sila dahil kung hindi, baka sinarado ko na ang pintuan kanina pa.

While reading the book, pinapakiramdaman ko rin kung anong ginagawa nila. When I noticed na humiga na sila, that's when I decided to sleep too. Siguro naman kumain na sila diba? Tss. Why would I care anyway? Matanda na sila para pabayaan nila ang sarili nila.

Naging maayos naman ang tulog ko. When I woke up the next morning, nakakagutom na pagkain ang naamoy ko. I thought it was the twins who cooked kasi nga mahilig sa pagluluto sina Veyda and Vida but I was wrong and surprised at the same time nang maabutan ko kung sino iyong mga naghahain. It was Caitlyn and her friends.

Naunang nagising ang mga kaibigan ko. Katunayan nga ay nakatayo lamang ang mga ito sa gilid ng pintuan na katulad ko ay nagtataka rin.

"Good morning everyone." Caitlyn greeted us awkwardly. Nangunot lamang ang noo ko.

"I'm sorry for what I did last night. I was just mad. Eyra, I'm really sorry, and Millizen," nalipat ang tingin nito sa akin.

"Sorry for what I have said too. I was just so angry yesterday at hindi ko na rin alam kung anong mga ginawa at pinagsasabi ko. I hope you will understand me." Naiilang itong ngumiti sa amin. "I actually cooked foods for you, my peace offering. I hope you can accept it."

Nakatingin lamang ako sa direksyon niya at sa mga kaibigan niyang nakayuko.

"It's alright, I understand. Apology accepted." Eyra, the kind girl ever, said. Tinignan ako nito at wala akong nagawa kung hindi ang tumango na lamang.

"Thank you so much guys. I promise, it won't happen again." Caitlyn stated happily. Siguraduhin niya lang.

"Sabay-sabay na tayong kumain. We are family here, dapat hindi tayo nag-aaway." Eyra added na sinang-ayunan naman ng iba. Huli ko ng maramdaman at namalayan ko na lamang na heto nga at sabay-sabay na kaming kumain sa mesa.

"I know what I did was wrong kaya sorry." Pag-uulit pa ni Caitlyn at ramdam kong sa akin siya nakatingin.

"What's done is done. You already said sorry, that's enough for me." Sagot ko tsaka ko lamang siya tinignan.

She smiled at me at kahit papaano ay naramdaman ko namang gumaan at umayos ang atmospera sa pagitan naming lahat.

Pagkatapos naming mag-umagahan nang sabay-sabay, pumasok na silang lima sa paaralan. Naikwento kasi nilang may organization sila at dahil nga sa mga organization officers nakaatas ang pag-aayos sa Primoon Hall, hindi sila pwedeng lumiban.

"See? Mabait naman sila. Nadala lang siguro ng galit si Caitlyn kahapon." Sambit ni Vida pagkatapos ay nilingon nila akong apat.