My baby shot me down

🍁part 4🍁

Flash back_ Seoul

باقی مونده ی اب بطریش رو سر کشید و در کوچیک و آهنی خونه رو هل داد...
از حیاط بهم ریخته ی مشترک با همسایه ی معتادشون که چند وقتی بود از سرو صدای دعوای همیشگیش با زنش خبری نبود رد شد و از پله های جلوی در پایین رفت‌... بوی وانیل و شکلات که بینیش رو پر کرد ناخواسته لبخندی زد...

دستگیره رو چرخوند و وارد زیر زمینی که چندسالی بود خونشون به حساب میومد شد... مادرش این ساعت معمولا سرکار بود و تنها کسی که خونه بود بکیون بود که به محض تموم شدن مدرسه میومد اونجا
از وقتی چانیول کاراموز شده بود هیچکدوم مثل قبل بیرون خونه وقت نگذرونده بودن...

_اومدی؟

بکهیون که نوری که از پنجره های باریک نزدیک سقف که تقریبا سرتاسر هال کشیده شده بودن روی صورت سفید شده با آردش افتاده بود با لبخند پرسید و چانیول همونطور که کوله ی مشکی رنگش رو روی تک مبل رنگ و رو رفته ی جلوی تلویزیون مینداخت با لحن شل و ولی جواب داد

_آره... چیکار میکنی؟!

بکهیون از فر کوچیک اشپزخونه ای که مرزش با هال مشخص نمیشد فاصله گرفت و مشغول جمع و جور کردن ظرفای کثیف از روی کابینت شد... آشپزخونه به اندازه ی کافی کوچیک و بهم ریخته بود و وقتی اون برای تمرین شیرینی پزی ازش استفاده میکرد عملا تبدیل به اشغالدونی میشد

_داشتم کیک درست میکردم...امروز دیگه خوب میشه مطمئنم

_دیروزم همینو گفتی

همونطور که چشمهاش رو میچرخوند گفت و هودیش رو از سرش بیرون کشید

_تو چیکار کردی امروز؟

_هیچی تمرین کردم

جوابای سرد چانیول بد توی ذوقش میزد ولی طبق عادت فقط لبخند زد و از روشون رد شد

_امروز با اقای گو حرف زدم

ظرفهارو داخل سینک گذاشت و به هال سرک کشید تا ببینه چان بهش گوش میده یا نه..
داشت جوراب هاش رو در میاورد...انگشتای پاش مثل همیشه زخمی و تاول زده بودن

_میخوام خونه رو بفروشم

دست چان متوقف شد و نگاه متعجبش به سمت اون برگشت

_چی؟!

_اونجا خیلی گرونه...با پولش میتونیم یه خونه بهتر از این بگیریم و یه ماشین برای تو...حتی دیگه لازم نیست آجوما بره سرکار

_لازم نکرده...میخوای کاری کنی مادرم دوباره عصبانی بشه؟ اون خونه ی خودته به من مربوط نیست میفروشیش یا نه ولی حق نداری مارو گدا فرض کنی و..

_چی؟! چی داری میگی؟!

با لحن وا رفته ای وسط حرفش پرید و پیشبندش رو با عجله در اورد