(Tamamlandı)
"Sana önceler çok şey yapdım ve çok üzgünüm her şey için"~dedi Yoongi ve kıza sıkıca sarıldı. Her şeyin iyi olacağına ve sevdiği kızın bu zorlukları yakın bir zamanda yeneceğini biliyordu... 💫
Yoongi: Sana neler yapacağımı biliyorsun dimi?-dedi ayağa kalkarak Chan-Ri: Delisin sen! Ben eve gidiyorum Bay Min! Kendinizde diğilsiniz. Birde arkadaşınızı evime göndermeyin! Eğer arkadaşınız gelse gelmeyeceğim!- dedim ve kapını çarparak gitdim. Mal herif. Aish! Sinirlerim bozuldu. Onu öldürmek istiyordum, çok sinirlenmişdim. Patronum benim bok patron! Bu saatde taksi bulmak çok zor olucakdı diyecekdim ki hemen bir taksi gelmişdi. Şansıma hayranım. Taksiciye hemen evimin adresini vererek Dae'ni aradım. Dae: Naber? Bir şeymi oldu? Chan-Ri: İyiyim senden naber? Hiç bir şey olmadı. Eve geliyorum. Sadece olarak Bae'ni sorucakdım. Nasıl o? Napıyor? Dae: Bende iyiyim. Bae oda iyi. Uyuyor şimdi Woong'la. Hiç yaramazlık yapmadı. Artık bize alışmış. Chan-Ri: Size evet ama bana alışmamış. Beni gördüğünde ağlıyor. Neden bilmiyorum... Neyse Dae eve geldiğimde konuşuruz. Dae:Tamam dikkatli ol. Dışardayım. Bir az yürüyelim. Olur mu? Chan-Ri: Tamam. Bay Dae: Bay. Telefonu kapatarak Bae'ni düşündüm. Evet kardeşim bana çok soğuktu. Neden ama onu bilmiyordum. Anneme nede babama hiç benzemiyordum. Hemde hiç. Eve geldiğimizi anladığımda taksiciye parayı ödedim ve Dae'nin yanına gitdim. Dae: Noldu? Tuhafsın Chan-Ri: Hiç bir şey olmadı. Sadece Bae'ni düşünüyordum. Bana hiç iyi diğil. Dae: Ah Chan-Ri sana çok iyi. Sadece olarak sen evde hiç olmuyorsun. Ve eve geldiğinde o uyuyor. Bu yüzdende sen öyle düşünuyorsun. En çok Woong'la vakit geçiriyor. Yani bir sorunu yok. Sanada soğuk diğil. Öyle düşünme. Chan-Ri: Sen öyle diyorsan öyle olsun. Dae: Hadi bir az yürüyelim Kafamı onaylarcasına salladım ve Dae ile birlikde yürümeye başladık. Dae'nin bana seslenmesiyle ona döndüm Dae: Chan-Ri o herif ne istiyordu senden? Chan-Ri: Hiç dosya vardı onu imzalamak için ve yarından işe başlayacağım o yüzden Dae: Anladım.-dedi ama pek emin diğilim imasında. 1saat sonra Dae ve ben eve geldik. Çok yorğun olduğum için hemen uyumaya gitdim. Dae ise hala uyanıktı. Son zamanlarda hiç uyumuyor. Ne zaman baksam öylesine duvara bakarak sabaha kadar oturuyordu. Bir sorunu ola bilirdi. Sabah alarmın sesiyle hemen kalktım. Banyoya giderek duş aldım ve saçlarımı dalgalı yapdım. Kiyafetimi giyerek
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutfağa inerek bir kaç yemek yaparak mutfakdan çıkdım. Dae yine öylesine oturuyordu. Yanına yaklaşdım Chan-Ri: Dae bir şeymi oldu? Neden her zaman böyle duvara bakarak sabaha kadar oturuyorsun? Sorun mu var? Dae: H-hayır. Chan-Ri: Söyle bakalım noldu sana? Dae: Özlüyorum Chan-Ri hemde çok özlüyorum. Neden onlar öldü? Ben ölse- Her konuşduğunda gözleri doluyordu. Ailesinin özlemi vardı. Ona sıkıca sarıldım. Oda hemen bana sarıldı. Ağlıyordu ilk defa onun ağladığını gördüm. İstemiyordum üzülmesini istemiyordum. Yanağına minik bir öpücük bırakdım ve ondan ayrıldım. Chan-Ri: Ağlama lütfen. Yanındayım her zaman. Seni hiç bir zaman bırakmayacağım. Dae: Teşekkürler.-dedi ve bana yine sıkıca sarıldı. Bir kaç dakika öyle kaldıktan sonra benden ayrıldı ve Dae: İşe geç kalmıyormusun? Chab-Ri: Hala 1saatim var. Ama şimdi gitmeliyim. Bir şey olursa ararsın beni. Dae: Bende gelsem? Chan-Ri: Neden? Dae: Bir yere gitmeliyim o yüzden. Hem Woong şimdi kalkacak. Chan-Ri: Tamam çabuk ol. Bende Woong'un odasına gidiyorum Dae: 5 dakika geliyorum-dedi ve odasına gitdi. Bende hemen Woong'un odasına gitdim. Kapıyı çaldım ve içeri girdim. Bae uyanmışdı,Woong'da banyodaydı. Bir dakika Bae neden ağlıyor?
