19. BÖLÜM

665 8 29
                                    

Odaya girdiğimden beri onu düşünüyordum. Karşısında ne kadar çaresiz ve bitkin duruyordu. Emir beden abisine böyle bir şey yapıyordu. Aynanın karşısında elim boynuma giderken istemsizce dudağımı ısırdım. Olayın üzerinden 2 hafta geçmişti ve 2 hafta boyunca başını kaldırıp suratıma bakmamıştı. Geceleri odama gelip sabaha kadar öylece beni izliyordu Gözleri hep kıpkırmızı idi. Kaç kere odaya gelip benden özür dilemiş yalvarmıştı. Bardağı son taşıran şey bu gece yaşadığımız şey oldu.

Şu içmek için odadan çıktığımda belimde hissettiğim el ile bardak elimden kaydı. Emir...

"Sen ne yapıyorsun?"

Hâlâ bana sarılmaya çalışırken karşı koyuyordum.

"Az kaldı Verda abim seni boşayacak böylece hep beraber olabiliriz "

Ağzım duyduklarım ile aralanırken başımı salladım.

"Delirdin mi sen ?"

Hızla başını sallayıp tam bana sarılacağı sırada yumruklarını sıkıyordum ki dışarıdan gelen sesle ellerini üzerimden çekip dışarıya çıktı. Derin derin nefes alırken elimi boynuma kattım. O az önce ne demişti öyle. Demek yaptığı her şey Efeye söyledikleri. Dışarıdan gelen gülme sesi ile kapıya yaklaştım.

"Şu hâline bak abi acınacak durumdasın. "

Efe yine cevap vermeden suratına bakıyordu.

"Karım deyip durduğun kız odanda yatmıyor abi bırak seninle yatmayı seninle aynı odada olmaya tahammüllü yok "

Tekrar güldü.

"Bari bırak biz mutlu olalım abi "

Ağzımdan titrek bir nefes kaçtı. Neler saçmalıyordu yine.

"Verda beni seviyor "

"Bunu o mu söyledi. "

"Evet "

Ne zaman öyle bir şey söyledim ki ben ona.

"Seni istiyor ?"

Emir başını salladı.

"Birbirimizi istiyoruz "

Edenin o an ki hareketi kalbimi sıkıştırdı. Dengesini kaybedip bir iki adım geriledi ve masaya çarpması ile düşmedi. Yüzündeki ifadeyi tanımlayacak sözcüklerim yoktu. Gözünden akan damlayı görmeme izin vermeden başını eğdi.

"Tamam"

"Ne tamam"

Burnunu çekti. Bitik durumdaydı sanki az önce bir cinayete şahit olmuştu.

"Eğer o mutlu olacaksa-"

"Evet mutlu olacak onu mutlu edeceğim ederim "

Dedi bir çırpıda Emir. Oysa ne kadar iğrenç duruyordu.

"O zaman ben-"

Daha fazla dayanamayacaktım. Bu kadar şeyi hak etmiyordu hele ki Emir tarafından böyle bir şeyi olmayan bir şeyi...

Beni görmesiyle yaslandığı yerden kalktı. Gözlerini sildi.

"Verda "

Emire bakarken bana iğrenç bir şekilde göz kırptı. Evlisin sen be evli...

"Verda ben-"

Konuşmasına izin vermedim.

"Kaç saattir seni bekliyorum "

Afallamıştı.

"Beni mi ?"

Başımı salladım. Emir kolumu tutmaya yeltenirken Efenin yanına geçince Efe suratıma bakarken dudaklarındaki belli belirsiz tebessüm ile dudaklarımı birbirine bastırdım.

KOMŞU KIZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin