KOMŞU KIZI

42.BÖLÜM

"Günaydın tatlım"

 "Günaydın " 

Dedi elindeki ayısını masaya koyup sandalyeyi çekerken. Tekrardan tavaya dönerken gülümsedim.

 "Bugün pek bi mutsuzuz " 

Dalgalı saçlarını kaşırken başını salladı. 

"Sadece alışık olmadığım için yatakta iyi uyuyamadım "

 Gülümsedim.

 "Biraz daha idare edelim olur mu sonra yatağına kavuşursun " 

Başını sallayınca bende başımı salladım.Pişen krepi tavaya alırken gözüm telefondaydı. Hâlâ uyanmamış olmalı diye geçirdim içimden. Yoksa arardı değil mi kesinlikle arardı. Tabağı masaya koyarken babam ve annem mutfağa girdi. 

 "Günaydın " 

"Günaydın, iyi uyudunuz mu ?"

 "Mis gibi uyuduk " 

Başımı salladım. 

"Hadi Mehmet elimizi çabuk tutalım akşama Leylanın nisanı var kızlar hazırlanacak " 

"Olur mu ya öyle şey istediğiniz gibi rahat rahat şey edin "

 Babam saçımı okşarken başımı göğsüne kattım. 

"Zaten hala doyamadım "

 "Yine geliriz kızım " 

"Hep gelin " 

Gülümserken Ayşenin seslenmesi ile ona döndük. 

 "Mehmet dede siz gelmeyecek mısınız halamın düğününe?" 

Babam Ayşenin yanına otururken başını salladı. 

 "Olur mu kızım geleceğiz tabiki ama bugün döneceğiz akşama " 

"Neden ki?" 

Resmen ağlayarak söylemiştim. 

"Kızım baban yarın iş başı abinde öyle " 

Dudaklarımı birbirine bastırdım. Telefonuma gelen mesajla konuyu uzatmadım kalbim deli gibi çarparken telefonu elime aldım ama gördüğüm mesajla yüzüm düştü. Neredesin Efe Neredesin....

 *&*&*&*&*&*&*&* 

Kadın saçlarımı bitirip kenara çekilirken yan sandalyede oturan Leyla ablaya baktım. Çok güzel olmuştu. Mükemmel bir gelin olmuştu. Arkamı dönüp Ayşe'ye baktığımda Aynur'un kucağında fön seslerini duymamak için kulağını tıkıyordu güzel kızım. Telefonumu tekrar ters çevirirken Leyla ablaya seslendim.

 "Efeyi gördün mü bugün?" 

"Hayır canım neden bir sorun mu var?" 

Yavaşça başımı salladım. 

"Bugün hiç görmedim de"

 Mırıldanmıştım.

 "Sen aradın mi?"

 Tekrardan başımı olumsuz salladım. Neden ben arayayım ki yani hiç ben aramadım şimdiye kadar hele dünden sonra neden arayayım ki istese arardı. Aklıma getirmek istemiyordum ama dün gece acaba- Hızla başımı salladım. Aptal aptal düşüncelere kapılma Verda.Sabahtan beri hiç uğramamıştı hatta babamlar için plan yapan adam bir kere aramamıştı bile beni. Omzuma dokunan elle kendime geldim.

 "Hanımefendi isterseniz elbisenizi giyinin ondan sonra saçınızı toplayalım "

 Gülümseyerek sandalyeden kalkmama yardım eden kadına teşekkür ettim.