KOMŞU KIZI

21. BÖLÜM

Geçen bu mahalleye geldiğimde bağıran bana saldırmaya çalışan kadın ile geçen evi basan kadın ayni kişiydi.

"Sen o sun "

Dedim zar zor ayağa kalkarken. Kadın sinirle yanıma yaklaşırken başımı sallıyordum.

"Sende o şıllıksın"

Suratıma inen tokat ile sağa savrulurken kadın kollarımı tutup beni sarsmaya başladı.

"Serpilin yerine geçeceğini mi sandın ha onun yapamadığı şeyleri yapacağını mı sandın?"

"Be-Ben bilmiyorum tanımıyorum öyle birini yemin ederim "

Korku vücudumu ele geçirirken ağlıyordum. Kadın benden uzun ve kiloluydu. Kollarımı öyle bir sıkıyordu ki kıracak diye korkuyordum. Elimin biri çenemi kavrarken onunda ağladığını fark ettim.

"Benim yavrum ordayken sen burada durabilecek misin ? O bizim canımızı yaktı canımızı aldı. Sonunda bizim de ondan alacak bir şeyimiz oldu."

"Hayır hayır bakın ben anlamıyorum yalvarırım bırakın gideyim burada olmam hata benim yalvarırım-"

Çenemi sıkması ile inledim.

"Senin için yolun sonu güzelim "

Lafını bitirir bitirmez öyle güçlü bir çığlık attım ki ama kimse yoktu beni kurtarabilecek tek kişi yoktu.

"Bırak beni yalvarırım bırak benim bir suçum yok imdat, imdat kimse yok mu?"

Kadın cebinden çıkardığı bıçağı yüzüme doğru sallarken attığım çığlık kulaklarımı sağır edecek derecedeydi. Bıçağın suratıma inmesini beklerken gözlerimi kapatıp çığlıklarıma devam ettim. Ta ki tiz bir inleme sesi duyana kadar. Gözümü açtığımda sinirle suratıma bakmaya devam ediyordu ama elleri arkasına kenetlenmiş bir şekilde. Elimi boğazıma atıp duvar dibine çökerken nefes almaya çalışıyorum. Genç polisten biri bağırdı.

"Komiserim buradalar "

İsmimin haykırılması ile sanki uykudan uyandırılmış gibi sıçrayarak yan tarafıma döndüm. Efe koşarak bana gelirken ayağa kalkmaya çalışıyordum ama kalkamıyordum. Efe kollarımdan tutup beni hızla ayağa kaldırıp başını boynuma gömene kadar ağladığımın farkında değildim.

Hıçkırıklarıma engel olamazken ellerimi omzuna doladım.

"Ben çok korktum birden saldırdı ben anlamadım yemin ederim ben bir şey yapmadım hiç bir şey yapmadım ben..."

Eli hala belimi sararken uzaklaşıp diğer eliyle yüzüme yapışan saçlarımı geriye itti.

"Tamam geçti tamam buradayım ben tamam güzelim "

Başımı göğsüne gömerken gözlerimi kapattım.

"Kalbime mi indireceksin niyetin ne senin ?"

Derin bir iç çekti.

"Pardon Efe bey bizim burada işimiz bitti. Karakola geçe-"

"Evimize gidelim "

Efe başını bana eğerken yutkunup fısıldadım.

"Eve gitmek istiyorum kötü hissediyorum "

Elini omzuma dolarken komisere döndü.

"Memur bey biz uygun bir zamanda uğrasak olur mu ? Eşim pek iyi değil gördüğünüz gibi "

"Anlıyorum, peki sizi bırakacak bir araç ayarlayayım "

"Sağ olun aracımız var "

"Tamam o zaman "