Yavaşça kapıyı açarken parmak uçlarında yürümeye özen gösteriyordum. Emine teyzenin kapısına geldiğimde kalbim küt küt çarpıyordu. Yaptığımın yanlış olduğunu biliyordum ama yapmazsam da sürekli bunu düşüneceğimi biliyordum.
Kapı kulpunu yavaşça indirip içeriyi kontrol ettim. Uyuyordu. Başındaki çekmeceye uzandığımda suçluluk duygusu çoktan bedenimi ele almıştı ama yapacak hiç bir şey yoktu. Yavaşça çekmeceyi açıp kurcaladım. Burada yok burada da yok burada da yok burada da yok yok yok. Sinirle elimi alnıma atıp kapıya doğru yürürken duvarda asılı çerçevenin üzerine konulmuş bir fotoğraf dikkatimi çekti. Elime aldığıma fotoğraftaki kadını bir yerden gördüğüme emindim ya da zihnim bana oyun oynuyordu. Fotoğrafı ters çevirip arkasında yazan yazıyı okudum. 15 Nisan 2015...Fotoğrafı cebime sıkıştırırken aklımda tek bir soru vardı. Bu kadının Efe ile ne ilgisi vardı.
Havalanmam ile gözlerimi açtım.
"Ne oluyor ?"
Efe beni yer yatağından alıp yatağa bırakırken söylendi.
"Neden yerde yatıyorsun gerçekten bazen beni deli ediyorsun "
"Uyandırmak istemedim"
Deyip yorganı üzerime çektim ve uyumaya devam ettim.
"Kalk hadi "
"Rahat bırak beni uykum var "
"Tamam o zaman ilk günden devamsızlık yapmana bir şey demez-"
Hızla yataktan fırladım.
"10 dakikaya hazırım "
Merdivenlerden inerken Efenin kaşları çatıldı
Emine teyze , leyla abla ve Melisa ya sarılıp Efenin yanında durdum. Çocuklar konuşurken kulağıma eğildi.
"Bu elbiseyi nereden buldun?"
Dönmeden cevap verdim.
"°Evden bir valiz getirdim farkında mısın?"
Dudakları tekrardan kulağımı buldu.
"Valizi yakmam gerekecek desene "
Hızla dönünce elini belime katarak düşmemi engelledi. Yutkunup doğrulurken fısıldadım.
"Valizimden uzak dur "
Gülümseyip tek kaşını kaldırdı.
"Gözüm üzerinde "
Arabanın içinde beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Acaba okulum nasıldı, hastaneye ayak uydurabilecek miydim, derslerim nasıl olacaktı... Efenin yaklaştığını görmemle kapıyı açıp indim.
"Ne oldu ?"
"Bir şey olmadı, hadi derse geç kalacaksın "
"Bu kadar çabuk mu ?"
Yavaşça başını salladı.
"Bu kadar çabuk "
Sevinçle zıplayınca gülümseyerek kapının kapısını kapatıp elini belime koydu ve yürümeye başladık.
"Bende iş görüşmesine gideceğim "
Kaşlarımı kaldırdım.
"Öyle mi umarım iyi geçer"
Gülümsedi.
"Bugün sadece 2 dersin var , çıkışta kapının önünde olurum"
"Eve nasıl gideceğimi söylersen ben gide-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOMŞU KIZI
Ficción GeneralSeninle Olmanın En Güzel Yanı Seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun? Elin elime değmeden avuçlarımı terleten sıcaklığını taa içimde hissetmek. Seninle olmanın en kötü yanı ne biliyor musun? "Seni seviyorum" sözcüğü dilimin ucunu ısırırken h...
