KOMŞU KIZI

36. BÖLÜM

Kapı suratıma kapanırken, titriyordum. Elim ağzıma giderken yere çöktüm. Hıçkırmaktan nefes alamıyordum. Orada ne kadar öyle oturdum bilmiyorum ama sanki beynim uyuşuyordu. Ellerim uyuşuyor, nefesim daralıyor, konuşamıyordum. Dağılmış haldeydim. Ayağa kalkacak, kalksam bile ayakta duracak durumum yoktu ama zorundaydım. Hıçkırıklarım dururken bu sefere Ayşenin hıçkırıkları kulağıma gelince kalktım. Odasının önüne kadar yürüdüm ama sanki ben değil başkası idi yürüyen. Kapıyı yavaşça ittiğimde yatağına uzanmış pelüş bebeğine sarılmış ağlıyordu. Hızla göz yaşlarımı silip saçlarımı geriye attım ve derin bir nefes alıp boğazımı temizledikten sonra yatağına yaklaştım.

"Konuşabilir miyiz biraz?"

Hiçbir şey demeden hızla kalkıp dizleri yatağındayken belime sarıldı. Hızla ellerimi omuzlarına dolarken burnumu çektim.

"Özür dilerim canım, özür dilerim "

"Seni seviyorum... anne "

İçimden ılık bir şeyler aktı gitti sanki.

"Güzel kızım benim "

"Sevmiyorum babamı hep ağlatıyor seni "

Hızla başımı salladım. Omuzlarından iterken yatağa oturdum.

"Hayır Ayşe, sadece babana sinirlisin, evet babam yanlış şeyler yaptı, bazen birbirimizi üzüyoruz, evet belki beni ağlatıyor, ama seni çok seviyor bebeğim, sen onun en sevdiği insansın bu hayatta. Onun kızısın. "

Derin bir nefes alıp gülümsemeye çalışırken saçlarını okşadım.

"Bizi üzmek istemediğine eminim, sadece biraz babanın kafası karışık olmalı, eminim o da şuan üzgündür "

Başımı eğerken ellerimi yanaklarına koyup başını kaldırdım.

"Bir daha asla baban hakkında böyle şeyler ne düşün ne de söyle tamam mı güzel kızım?"

Bir süre durduktan sonra hızla başını salladı. Gülümseyerek bende başımı salladım.

"Tamam o zaman hadi uyku vakti yarın parka gitmek için enerjini toparlaman lazım değil mi ?"

Hızla başını kaldırıp gülümseyerek başını salladı. Yataktan kalkarken elimi tutunca tekrardan ona döndüm.

"Bugün beraber yatabilir miyiz, anne "

Gülümsedim.

"Bugün beraber yatabiliriz... kızım"

*&*&*&*&&*&&*&&

"O da kötüydü bir şey belli etmedi Melisa yengeme ama anladım ben "

Gözlerim dolarken yutkundum.

"Efe abime ulaşamadık, yani konuşmak için ben... sorun ne anla-"

"Emir ve ben "

Çağrı kaskatı kesilirken yavaşça başımı sallayıp yan tarafına döndüm. Çocuk sesleri kulağıma yankılanırken burnumu çektim.

"Biz önceden, Efe den önce...biz "

Elini enseme atıp beni hızla göğsüne çekerken hıçkırdım. Sanki birinin bana sarılmasına ihtiyacım varmış gibi hissettim bir an. Çağrıdan ayrılırken gülümsedim.

"Her şey üzerime yıkılıyor sanki"

Tekrardan parka dönüp sallanan Ayşe'ye baktım.

"Ne zaman tamam desem başa sarıyor, deniyorum Çağrı yemin ederim deniyorum ben oldurmaya çalışıyorum ama inanmıyor, sürekli bunu başıma kalkıp duruyor sanırım duracakta "