NOT: BU GECENİN SON VE ÜÇÜNCÜ BÖLÜMÜ İLE KARŞINIZDAYIM :) HERKESE İYİ OKUMALAR :))))
Kulaklarıma oldukça kuvvetli alkış sesleri dolarken sahneden inip Murat'ın arkasından gittim. Kapının önünde onu görünce tüm korkum ve sinirimle konuştum.
"Alışkanlık olmuş?" Dediğim de kaşlarını çatıp baktı. Gözleri hala hafif doluydu. Bu hali kalbimin bir yerlerinde sızı oluştururken öfkem daha yoğundu. "Kaçıp gitmek diyorum. Alışkanlık olmuş sende." Dediğimde o da aynı şekilde öfkeyle baktı.
"Rana yapma." Dedi. "Seni ne kadar sevdiğimi, neden gittiğimi biliyorsun." Dediğin kalbimi ateşe vermiş olsa da belli etmeyerek omuz silktim.
"Bilmiyorum Murat. Ben ne kadar üzüldüğümü biliyorum. Şans eseri geri dönmüşsün dönmeseydin ne olacağını biliyorum. Üç ay önce belki de beni son görüşün olabileceğini biliyorum."
"Ama olmadı. Tekrar bir şans var bizim için."
"Emin misin? Neyse ben içeri geçiyorum." Dedim ve arkamı döndüm.
"Rana. O şansı yok mu sayacaksın?" Dediğinde olduğum yerde durdum. Murat gelip önümde durdu. "Nereden bilebilirsin ki ne zaman son görüşün olduğunu." Dediğinde canım yanmıştı ve o beni beklemeden içeri geçti.
Birazdan kulaklarıma dolan müzik sesiyle bende içeri geçtim. Murat sahnedeydi. Eline gitar almıştı, kareoke yapmıyordu. Kendisi şarkı söyleyecekti. Bilindik melodiyi çıkarmaya çalışırken o sözlere geçmeden önce konuştu.
"Az önce anladım ki bazen duyguları şarkılar daha etkili yansıtıyormuş. Beni ifade etmesini umuyorum." Dedi ve sözlere girdi. Gözleri daha masaya ulaşmamış olan beni buldu. Ben gözlerimi kaçırmıştım ama ona bakmıyordum. Şarkının ortasında birden öksürünce istemsiz olarak ona döndüm.
"Sanma üç günlük bu hislerim
Ben burda hergün seni beklerim
Gel beni kendinden mahrum etme ne olur
Bu hayat sen yoksan zehir olur
Duy beni duy ne olur
Dön bana dön ne olur
Aşk dediğin elbet bir yol bulur"
Peki kabul ediyorum. Az önce havalı bir şekilde şarkıyı söylemek kolaydı ama şu an şu durumda kalmak berbattı. Dolan gözlerimi engellemeye çalışıyordum. Sözler, şarkı, müzik bir yana Murat'ın sesi bile ağlatmaya yeterdi. Yaşlar gözlerimden süzülürken Murat'ın da benden farkı olmadığını görüyordum.
Şarkıyı bitirip yanıma geldiğin de ikimiz de birbirimize bakmıyorduk ve masa da alkış kopmuştu.
"Karı-koca şov yaptınız resmen." Dedi Pelin.
"Bence efsaneydiniz ikinizde." Dedi Nur. Tebessüm ederek karşılık verdim hepsine.
"Efe gel hareketli bir şeyler söyleyelim. Bunlar buranın modunu düşürdü hem belki ikimiz birinci oluruz." Dediğin de alaylı bir şekilde güldüm.
"Bence hedefiniz ikincilik olsun. Malum birinci burada." Dediğim de güldüler.
Efe ve Gamze'den sonra birçok performans olmuştu. Deniz ve Erkin çıkmıştı, Fulya, Pelin ve Melis üçü söylemişti. Daha sonra Mete ve Nur yoğun istek üzerine birlikte çıkmıştı. Nur'un sesi fena değildi ama Mete'yi eline geçen ilk fırsatta dövecek gibi duruyordu. Barda ki bir çok kişi de şarkı söylemişti. Gece on ikiye gelirken bir kişi çıktı ve en çok beğenilen performansı açıklayacağını söyledi.
"Bence sen kazanacaksın." Dedi Hakan göz kırparak. Ve Murat elinde ki bardağı sertçe masaya bıraktı. Hakan gözünü kısarak Murat'a bakarken Gamze hemen ortaya laf attı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİK (TAMAMLANDI)
Romance"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerd...
