NOT: İYİ OKUMALAR :))) SEVİLİYORSUNUZ...
Duştan çıktığımda biraz heyecanlanmıştım. Annemler evime geleceklerdi. Uzun zaman sonra ilk defa. Rüya gelecek miydi bilmiyordum. Hızla hazırlandım. Boynuma da fular bağlayarak aşağı indim. Ben duştayken Murat da hazırlanmıştı.
"Yemeği yakmadın değil mi?" dediğim de kafasını iki yana salladı.
"Tam zamanın da aldım. Bayılacaksın yemeğe."
"Çünkü ben yaptım." Dediğimde göz devirdi. O sırada zil çalmıştı. Hemen gidip kapıyı açtım. Gerilmiştim. Murat da bunu hissetmişti, farkındaydım. Hepsi birlikte gelmişti Murat'ın ailesi ve benim ailem. Murat yavaşça yanıma gelip elini sırtıma koyarak hafif şekilde okşadı. Beni rahatlatmaya çalışıyordu.
"Ablam." Diye ses duyduğumda gözlerim hızla Rüya'ya yöneldi.
"Hoş geldin." Diyerek kollarımı açtım. "Seni çok özledim." Dedim. Rüya ise hızlı hızlı yanaklarımdan öpüyordu.
"Bende çok özledim." Diyordu öpücükleri arasında. Sonra benden ayrılıp Murat'ın boynuna atladı. O sırada bende diğerleriyle ilgilenmiştim.
"Neler yaptınız? Ev çok güzel kokuyor." Dedi Kemal baba.
"Saatlerdir açım diye geziyor." Dedi Lale anne.
"Ama tüm açlığımı buraya sakladım."
"Çok iyi yapmışsın babacığım. Muratla bir sürü şey yaptık."
"Muratla yaptınız demek?" dedi Lale anne kaşlarını kaldırıp.
"Hafif kıskançlık hissettim." Dedi Mete.
"Doğru hissetmişsin. Kıskandım zaten." Dedi Lale anne. Murat ise keyifle gülüyordu.
"Seninle de çok yemek yaptık anne." Dedi yanıma otururken. Sohbeti Rüya'nın çığlığı böldü.
"Köpeğiniz mi var?" diye bağırarak hızla Muna'nın yanına gitti. O zamana kadar konuşmayan anne ve babam konuşmaya başladı.
"Dikkat et ısırmasın." Dedi babam.
"Çok dokunma Rüya. Yemeğe oturacağız."
"Elini yıkar anne yemeğe oturmadan, rahatça sevsin ve ısırmaz." Dedim babamın yüzüne bile bakmadan. Son konuşmamızdan sonra ilk defa konuşmuştuk. Son konuşmamızı Murat gittikten sonra evin önünde yapmıştık. İçimi orada dökmüştüm onlara ve babam ameliyatıma bile gelmemişti. Hatırladığım ayrıntılarla tüm kırgınlığım tekrar gün yüzüne çıkmıştı.
"İsmi ne?" dedi Mete. Anne ve babamın burada olmasından olsa gerek o da biraz çekingen duruyordu.
"Muna." Dedi Murat.
"Çok anlamlı. Çok tatlısınız çocuklar." Dedi Lale anne ve Kemal baba ile aralarında gülmeye başladılar.
"Biz bir köpek alsak ortak isim koyamayız." Dedi Kemal baba.
"Ortaya çıkacak isimleri düşünsene." Dediğinde bende gülmeye başlamıştım. "Nereden tutsak elimizde kalıyor."
"Muna." Diye seslendi Kemal baba ve Muna Rüya'nın kolundan atlayıp Kemal babaya geldi.
"Çok sıcakkanlı." Dedi Kemal baba. "Ama ben böyle köpek değil torun sevmek istiyorum." Dediğinde derin bir nefes aldım. Ben hamile kalana kadar kapanmayacaktı bu konu belli olmuştu.
"Ben yemekleri mi koysam artık." Dedim ayağa kalkarak.
"Utandırma çocukları." Dedi Lale anne fısıltıyla.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİK (TAMAMLANDI)
Romance"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerd...
