NOT: BUDA ARTIK KLASİKLEŞMİŞ İKİNCİ BÖLÜMÜMÜZ. AMA UNUTMADAN EKLEMEK İSTİYORUM BU BÖLÜMDE ÖZELLİKLE EVLİLİK TEKLİFİNDE BOLCA YARDIMI OLAN N_Deniz E TEŞEKKÜR ETMEK İSTİYORUM. İYİ OKUMALAR 'SESSİZLİK AİLEM'. ÇOK SEVİLİYORSUNUZ. TEKRARDAN MUTLU YILLAR!!!
VE MEDYA DA RANA-MURAT TEMSİLİ HALİ MEVCUT.
Murat ise o sırada kuaförden çıkmış evlilik teklifi yapacağı mekana doğru gidiyordu. Rana'dan gelen mesajı açtığın da hemen arabayı kenara çekti. Bu kız tam deliydi. Murat'ın seçtiği elbiseyle oldukça seksi bir resim atmış altına da öpücük emojileri koymuştu. Murat hemen Rana'yı aradı.
"Aşkım nasıl olmuşum?" diyerek açtı telefonu Rana.
"Bu gece elimden kaçamayacaksın Rana." Dedi Murat. Rana ise kıkırdıyordu.
"Beni bulabilirsen evet." Dediğin de Murat bir süre sessiz kaldı.
"Çok güzel olmuşsun sevgilim. Ama bir daha böyle resimler atmadan haber ver bana." Dediğinde Rana endişeyle konuştu.
"Ay kimse görmedi değil mi?"
"Yok görmedi merak etme. Neyse sevgilim ben şimdi kapatayım. Seni çok öpüyorum."
"Bende." Dedi cilveli bir sesle Rana ve üzerine ceket alarak evden çıktı.
Ali bildiği yolu haritadan takip ederek gidiyordu. Rana ise endişelenmeye başlamıştı.
"Doğru yol değil mi Ali? Deniz yanlış konum atmış olmasın şehirden çıktık baya."
"Bilmiyorum Rana Hanım. Attığı yoldan gidiyoruz." Dedi ve bir ormana doğru saptı. Rana endişeyle Deniz'i aradı ama açan olmadı. Müzik sesinden duymadığını düşünerek tekrar aramadı. Orman içinde baya ilerledikten sonra Ali durdu.
"Arabayla daha fazla devam edemem." Dediğin de Rana gergin bir şekilde baktı.
"Nereye geldik şimdi?" dedi. Gamze'ye ve Nur'a da ulaşamamış olması sinirlendirmişti.
"Burayı duymuştum aslında. Baya ünlü bir mekan. Siz şu yürüme yolundan ilerleyin. Muhtemelen hemen ilerisinde."
"Tek başıma mı?" dedi Rana. Ali resmen başından atıyordu.
"Bir sıkıntı olursa ararsınız olur mu? Kusura bakmayın ama hastaneye geçmem lazım." Dediğinde Rana başını salladı.
"Tamam. Geçmiş olsun." Diyerek sıkıntıyla indi arabadan. Kızlara sinirlenmişti. Yürüme alanından ilerledi. Hava kararmıştı çoktan ama tepede ki dolunay ve yıldızlar yolunu biraz da olsa aydınlatıyordu.
Rana ilerledikçe yürüme alanı genişlemeye başlamıştı. Çevresinde ki ağaçlar ise sıklaşıyordu. Ormanın içini gizliyorlardı. Ara ara dönüp arkasında bıraktığı yola ve gittikçe kaybolan geldiği noktaya bakıyordu. Birazdan ormana girdiği yer tamamen gözden kaybolmuştu. Bir yanı geri dönmek istese de nedense ilerliyordu. Ne ses vardı ne de onun dışında gelip giden. Tüm bunlar ona garip gelse de ilerlemeye devam etti. Biraz gözüne renkli bir ışık çarptı ama sonra tekrar kayboldu. Rana hızlı birkaç adım attığında ilerde ki renkli ışıkları gördü ve rahatlayarak derin bir nefes verdi. Biraz uzakta renkli ışık kümesi vardı ve Rana ilerledikçe yanından geçtiği ışıklarda yanmaya başlıyordu. Bunu fark edince geriye döndü baktı ve geçtiği yolun aydınlandığını fark etti. Ağaçlar da sırayla ışık yanmıştı ve çok güzel görünüyordu. Önüne döndüğünde şu an önünde ki ağaçların da sırayla yandığını gördü. Gördükleri karşısında hayran bir şekilde ilerlemeye devam etti. İlerledikçe ışıklar artıyor her seferinde farklı renkler ekleniyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİK (TAMAMLANDI)
Romance"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerd...
