NOT: FİNALE DOĞRU GİDİYORUZ. BU BİRAZ ÜZÜYOR BİRAZ DA ARTIK RANA VE MURAT'I SERBEST BIRAKMAM GEREKTİĞİNİ HİSSEDİYORUM. YAZMAYA BAŞLAMAM ÜZERİNDEN BİR BUÇUK YIL GEÇTİ. YAKLAŞIK BİR BUÇUK YILDIR BENİMLESİNİZ. AMA RANA VE MURAT ÇOK DAHA UZUN SÜREDİR BENİMLE. VE BEN ONLARLA NE YAPACAĞIM, NASIL VEDALAŞACAĞIM HİÇ BİLMİYORUM.
HER NEYSE ÇOK UZATMADAN SİZİ ONLARLA BIRAKIYORUM. İYİ OKUMALAR UMARIM KISA ZAMAN DA GÖRÜŞÜRÜZ :))) SEVİLİYORSUNUZ...
Efe sıkıntılı bir şekilde yüzümüze bakıyordu. Ben de merakla onun yüzüne bakıyordum.
"Efe o kız nereden biliyor?" diye sorumu yineledim. Yerinde huzursuzca kıpırdanırken dönüp Murat'a baktım. Yüz ifadesinden onun da bilmediği anlaşılıyordu ki bu rahatlamamı sağlamıştı.
"Aslında birazcık tahmin ama emin sayılırım." Dediğin de Gamze sinirle Efe'nin ismini söyledi. "Birkaç hafta oldu ama evlilik teklifi falan girdi araya gündemi bozmak istemedim. Gerekte yoktu söylemeye. Emel, Selinlerin şirketinde işe girmiş. O anlatmıştır baksanıza. Daha bir ay olmadan Selin geldi." Dediğinde sıkıntıyla arkama yaslandım. Gamze, Emel'e hakaretler yağdırırken Murat kollarını masaya yaslayıp başını bana doğru çevirdi.
"Önemseme. Aklına takılmasını istemiyorum benim için önemi yok biliyorsun. Aramıza kimsenin girmesine izin vermem." Dedi güven verici bir şekilde. Onun bu hali içimi yumuşatırken gülümsedim.
"Emel'i evire çevire dövmediğim için büyük pişmanlık duyuyorum. Umarım o da Selin'le gelmiştir." Dediğim de Deniz sevinçle karşılık verdi.
"İşte benim kardeşim. Yanındayım Rana. O kızı hallederiz." Dediğin de Erkin göz devirdi.
"Deniz sen artık iki çocuk annesisin." Dedi gülerek.
"Yani 2 kat daha güçlüyüm." Dedi Deniz de kolunu gösterip.
"Bu konuyu kapatalım. Hep birlikteyiz canımızı sıkmaya gerek yok." Dedim. Gamze ve Deniz gözlerime baktı. 'biz baş başa kalınca konuşuruz' der gibi bakıyorlardı. Onlara sadece tebessüm ettim ve yemeğime döndüm. Tabii ne kadar yiyebilirsem.
Yemekten sonra Mete işi olduğunu söyleyerek gitmek istemişti. Nur bakışları ile gitme diyordu ama Mete onun yüzüne bile bakmıyordu.
"İşin yoksa kal. Birazdan oyun falan oynarız." Dedi Deniz.
"Çok teşekkür ederim ama arkadaşlarıma sözüm vardı. Erkin abiye ayıp olmasın diye geldim yemeğe de. Yoksa yemek yiyip gidiyorum size de ayıp oluyor."
"O ne biçim söz. Madem planın var ısrar etmiyorum." Dedi Deniz.
"Ben geçireyim Mete'yi." Diyerek ayağa kalktım. Mete ile kapıya kadar yürüdük.
"Dün geceden haberim var." Dediğim de bunu bekliyormuş gibi bana döndü.
"O defteri kapattım Rana. Zorla güzellik olmaz. Gereksiz ısrar tacize girer." Dedi Mete. Haklıydı artık Nur'a bu saatten sonra adım atması Mete için de hoş değildi.
"Haklısın ama yine de silip atma Nur'u."
"Sadece pişmanım. O kaza olmasaydı..." dediğinde şaşkınca baktım.
"Kaza ne alaka Mete?"
"Geçmişi o şekilde olan biriyle kim sevgili olur ki?" dediğin de şok olmuştum.
"Ben Nur'un öyle düşündüğünü sanmıyorum."
"Neyse ben gideyim artık. Kendine iyi bak. Görüşürüz." Diyerek hızla çıktı. Arkamı döndüğümde duvar kenarından Nur da çıkmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SESSİZLİK (TAMAMLANDI)
Romance"Eksiklerimiz kusurlarımız değildir." Ailem beni hep bunu söyleyerek büyütmüştü. Eksikleri olan insanları dışlamamayı, onları sevmeyi öğretmişlerdi. Ama neden bahsettikleri şey kendi başlarına gelince bana sahip çıkmamışlardı, yük olarak görmüşlerd...
