Bölüm 8 (Hesaplaşma)

8K 322 2
                                    

Greta sabaha kadar gözünü kırpmadı. Devamlı ağlıyordu. İçinden yeminler sıralıyordu. Sabah ezanından sonra çamışırhanenin kapısı açıldı. Gelen Sema idi.

-Hadi kalk çabuk.

-Kalkmıyorum! Gitmicem! Herkes öğrenmek bana neler yapmak siz!

Sema Greta'ya yaklaştı

-Bana bak hatun! Haddini bil! O çeneni de sıkı tut!

Greta yavaşça kalktı. Sema kolundan tutup hızlı hızlı onu taşlığa getirdi.

-Şimdi git yatağına gir! Eğer ağzını açarsan kendini ölmüş bil! Tamam mı?

Greta başını salladı. 

Sabah herkes uyanmıştı. Greta ise yatağında oturuyordu. Bahriye yanına geldi

-Eee Greta anlat bakalım.

-Neyi?

-Neyi olacak,hünkarı. Yakışıklımıydı?

-Hı hı.

-Hadi doğru düzgün anlatsana şunu.

-Of Bahriye! Benim başım ağırmak.

diye geçiştirdi Greta.

Biraz sonra Gülbahar Sultan'ın cariyesi Canfeda geldi.

-Greta sultanımız seni çağırıyor. 

-Şeyy. Benim biraz başım ağrırmak.

-Olumu öyle şey? Koskoca hanım sultanı geri mi çevirceksin?

Greta mecbur kalktı.

İşte Gülbahar sultan karşısında duruyordu. Eğilerek onu selamladı.

-Sultanim.

-Gel Greta otur şöyle.

Greta geçip minderin bir ucuna oturudu.

-Evet söyle bakayım gece nasıl geçti?

Greta'nın sırtından sokuk terler boşandı. Öylece Gülbahar'ın yüzüne bakıyordu.

-Anlatmayacak mısın Greta?

-Şeyy sultanim..

-Hadi çekinme. Burda biz bizeyiz.

-Sultanim. Aslında ben..

-Evet?

Greta yutkundu.

-Hünkarın yanına gidemedim.

Gülbahar şaşırdı.

-Neden?

-Çunkü..

Greta duraksadı.

-Hüsnüşah Sultan engel oldu.

Gülbahar ayağa fırladı

-Ne!! Ne demek oluyor bu?! Kimin haddine düşmüş bana karşı çıkmak!

Gülbahar Canfeda'ya döndü

-Canfeda!

-Buyrun sultanım.

-Bundan neden benim haberim yok?!

-Affedin sultanım. Bende şimdi öğrendim.

Greta:

-Bağışlayın sultanım,lakin bundan kimsenin haberi yoktu.

-Neden?! Neden gelip söylemedin bana?

-Çünkü beni sabaha kadar çamaşırhaneye kilitlemişlerdi. Ayrıca beni çıkartırlarken bunu kimseye söylememem hususunda beni tehtit etmişti.

-Kim?

-Sema kalfa.

Gülbahar tekrar Canfeda'ya döndü.

-Canfeda!

-Buyrun sultanım.

-Bana derhal Hüsnüşah'ı getiriyorsun!

-Hemen sultanım.

Canfeda çıktıktan hemen sonra Greta katıla katıla ağlamaya başlamazmı.

Gülbahar şaşırdı.

-Greta?Ne oldu?

Gülbahar Greta'yı kendine çekip sarıldı. Sırtını sıvazladı.

-Ne oldu? Yoksa sana kötü bir şey mi ettiler?

-B-beni öldürecekler...

-Rahat ol. Öyle kolay değil seni öldürmek!

-Ama bana demişlerdi ki...

Gülbahar Greta'nın sözünü kesti

-Onların ne dediği önemli değil. Önemli olan benim dediğim.

Gülbahar Greta'nı omuzlarından tutup uzaklaştırdı. Elinin tersiyle gözyaşlarını sildi.

-Sil bakayım şu gözyaşlarını.

Biraz sonra Hüsnüşah içeri girdi.Kızgın fakat bir o kadar da endişeli gözlerle Greta'ya baktı. Eğilip Gülbahar'ı selamladı.

-Sultanım.

Greta, Hüsnüşah'ı ilk gördüğündeki kıvılcımları hissetti. O buz mavisi gözler aynı soğukluğu veriyordu ona. Yeni kına koyduğu belli olan kızıl saçlar ateş gibi yakıyordu ortalığı. Gülbahar:

-Hüsnüşah. Seni 5 senedir tanıyorum. Bazı ufak tefek hatalarını gördüm fakat aldırmadım. Ama buraya kadar!

-Affedin sultanım, fakat ne demek istediğinizi anlamış değilim.

-Hüsnüşah! Bilmezmiş gibi konuşma! Greta'yı dün gece çamaşırhaneye kapatmışsın!

-Benim böyle bir şeyden haberim yok sultanım. Şimdi öğreniyorum.

-Öylemi? Öyleyse bende dün gece kimin hünkarımızın yanında oluğunu, hünkar ağabeyimden öğrenirim.

Gülbahar tam çıkıyorduki Hüsnüşah telaşla döndü

-Sultanım!

Gülbahar durdu.

-Evet,kabul ediyorum. Ben Greta'yı çamaşırhaneye kapattım.

Gülbahar döndü.

-Sen nasıl benim emirime karşı gelirsin?!

-Sultanım b-ben...

-Sus! Bilmezmisin; haremde ilk validemin sözü geçer! Validemin sözü benim, benim sözüm validemin sözüdür! Sen hangi cürretle böyle bir şey yaparsın?!

-Ben hünkarımızı çok seviyorum sultanım.

-Şuna "ben hünkarımızın tahtını seviyorum" desene!

-Haşa sultanım. Ne haddime.

-Sus hatun! Seni son kez ikaz ediyorum. Eğer Greta bir kez daha engellenirse, senin ilgin olsun olmasın, senden bilirim ona göre! Çekilebilirsin!

Hüsnüşah eğilip Gülbaharı selamladı göz ucuyla da Greta'ya baktı. Hüsnüşah'ın gözleri adeta konuşuyordu. "Daha yeni başlıyoruz!" diyordu bu soğuk gözler.

Greta iliklerine kadar üşüdüğünü hissetti.

Alman KöleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin