Het leven van Anna

Hoofdstuk 11 door Anne-Mirthe

Als ik de volgende morgen wakker word, kijk ik als eerste op mijn telefoon om te zien of Lukas me een appje heeft gestuurd. Niets van Lukas, wel van mama. Ik wil boos mijn telefoon weggooien, totdat mijn nieuwsgierigheid het wint van mijn boosheid. Ik open ons gesprek en lees:

Lieve Anna,

Je wil me waarschijnlijk niet zien of spreken, dus geen idee of je dit wel leest. Maar als je dit leest: ik moet met je praten. Er is iets wat je moet weten. Als je vanmiddag niet om twee uur bij de V&D bent, weet ik genoeg. X mama

Wow, ik ben echt superbenieuwd wat er aan de hand is. Mijn geweten spreekt me tegen. Ze heeft je laten stikken en jij vergeet dat ineens omdat ze je iets moet vertellen? Mijn geweten heeft, zoals altijd weer gelijk. Maar toch ga ik! Ik ga snel onder de douche, doe m'n haar en make up, maak een broodje klaar en kijk dan hoe laat het is: 13.37, dan moet ik nog opschieten ook! Ik leg een briefje neer bij de keuken dat ik naar de stad ben, doe mijn lage witte Allstars aan en trek de deur achter me dicht.

~ Bij de V&D ~

Pov. Mama

Daar komt ze aan gelopen. Ik hoop zo dat ze het goed oppakt en niet boos wordt...

Pov. Anna

Ik duw de deur open en loop naar mama toe. Ze wil me een knuffel geven maar ik duik snel weg. 'Ook hoi,' zeg ik zachtjes. 'Meis, je wil niet weten hoe blij ik ben dat je bent gekomen. Ik zal je maar gelijk vertellen wat er is. Eigenlijk is het best leuk.' Ratelt mam. 'Jaja, zal best allemaal, vertel het maar gewoon!' Zeg ik geïrriteerd. 'Oke, Nou, euhm, je weet dat Richard en ik al wat langer samen zijn?' Begint ze. 'Ja, so?' Vraag ik ongeduldig. 'Richard en ik hebben dus, uhm, hoe zal ik het zeggen... We verwachten samen een kind.' Ik kan mijn oren niet geloven! Zei ze dat nou serieus?! Nee, ze maakt een grapje. Mijn geweten weer hoor. Mijn mond zakt nog verder open en het enige wat ik kan doen is mam aanstaren alsof ze een aliën is. 'Waarom zeg je niets?' Vraagt mam. 'Ik ben nog even in shock, mag dat?' Antwoord ik boos. Oke, even denken. Mam krijgt dus een baby samen met die Richard, dus ik krijg een soort van broertje of zusje?! Wauw, dat had ik niet aan zien komen. 'Ik dacht dat je je excuses zou gaan aanbieden, maar nee hoor. Mevrouwtje hier krijgt een tweede kind. BEN IK NIET GOED GENOEG OFZO?!' Ik ben gaan schreeuwen. 'Nee, natuurlijk wel, het was niet de bedoeling.' Antwoord ze zacht. 'Nee, een kind was niet de bedoeling. BULLSHIT!' Met die woorden ren ik de V&D uit, pak mijn fiets en fiets naar huis. Een verbaasde moeder achterlatend...

_____________

Hee, dit heb ik geschreven, @AnneMirthevanLaar, hoop dat t leuk was! Nu ben jij Evi! Succes x