Er word op de deur gebonkt. "Doe open! We komen uw dochter halen!" schreeuwen stemmen. "Kom op Nadia, vlieg weg!" vluisterd haar moeder tegen Nadia. "Wat?" Nadia kijkt naar haar moeder alsof ze water ziet branden. Waar heeft ze het over? Vliegen? Wat? Ik kan niet vliegen. Ik heb niet eens vleugels! Maar het is al te laat. De deur breekt open en 10 grisha's stormt binnen. Ze grijpen Nadia en haar moeder vast. "Laat haar los!" schreeuwt haar moeder. "Mam wat gebeurt er?" snikt Nadia. Er word een mes voor haar moeders keel gehouden. "Nadia, je bent een Amjeiga..." Dan word de keel van Nadia's moeder open gesneden. "Nee! Waarom! Waarom hebben jullie haar vermoord!" Nadia raakt in paniek. Waarom doen ze dit, en ben ik een Amjeiga? Dat zijn fabeltjes! Dat is nep! Amjeiga's zijn mensen met arendvleugels en drakenhoorns en een drakenstaart. Maar ik heb niks daarvan! En anders, het bestaat niet! "Stop met dromen Duivel!" schreeuwt een grisha. Ze word meegenomen naar een rare kabine. Nadia word in de kabine gegooid. "Nee! Laat me met rust! Haal me hieruit!" schreeuwt Nadia. "Nooit, lelijke Duivel!" schreeuwt een grisha. De kabine komt in beweging. "Wat gebeurt er?!" huilt Nadia. De tranen stromen over haar wangen. Ze is nu alles kwijt. Ze was ondergedoken voor de Grisha's (elementen bestuurders) omdat ze de macht willen hebben en alle mensen willen vermoorden. Maar waarom vermoorden ze haar niet? Ze is een doodnormaal mens! Ze word moe van al het denken. Uiteindelijk valt ze in een droomloze slaap.
JE LEEST
vleugels
FanfictionNadia is een sociaal meisje van 14, ze heeft haar vader nooit gekend, en haar moeder is niet eens een grisha, dus die kan haar niet eens beschermen. Als ze erachter komt dat zij een Amjeiga is, stort haar wereld in elkaar. ze ontmoet een andere Amje...
