Hij begint te hoesten, er komt bloed uit zijn mond. Ik schrik en zet hem snel overeind. Hij is enorm aan het kokhalsen en moet overgeven. Ik help Joël snel uit het 'bad' zodat hij niet vies word van het braaksel. Zijn irrissen verschieten telkens van kleur. "Sascha, wat gebeurt er?!" Schreeuw ik half huilend. "Hij heeft bloed van een Amjeigo gedronken..." Zegt ze fluisterend met grote ogen kijkend naar Joël. "Wat bedoel je?!" Schreeuw ik alweer half huilend. Als Amjeigo's bloed van een andere Amjeigo of van zichzelf heeft doorgeslikt, dan gebeurt dit." "Wat?! Dan moet mijn staart zo gelegen hebben dat mijn bloed in zijn mond ging, en dat hij het doorslikte, omdat hij anders stikte?!" Schreeuw ik nu helemaal huilend. Ik druk en duw op zijn buik, zonder dat ik weet waarom. "Wat doe je?!" Zegt Sascha teen mij. "Ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet, ik weet het niet..." Sascha duwt mij weg van Joël en houd haar handen boven Joëls buik. Joël word omhoog getilt zonder dat hij omhoog getilt word. Hij geeft weer over. Joël kronkeld alle kanten op. "Wat doe je?!" Schreeuw ik tegen Sascha. "Laat me concentreren anders gaat hij misschien dood." "Misschien?! Dus je weet het niet zeker?!" "Laat, mij, concentreren!" Ik hou mijn mond, maar in mijn hoofd gaat het verder. Er komen ligtstralen uit Joëls ogen. Zijn ogen schieten alle kanten op, en de lichtsralen volgens het. Joël sluit zijn ogen weer. En schreeuwt. "Stop, je vermoord hem!" Joël valt op de grond. Hij ademt niet meer...
JE LEEST
vleugels
ФанфикNadia is een sociaal meisje van 14, ze heeft haar vader nooit gekend, en haar moeder is niet eens een grisha, dus die kan haar niet eens beschermen. Als ze erachter komt dat zij een Amjeiga is, stort haar wereld in elkaar. ze ontmoet een andere Amje...
