"Sascha, wat heb je gedaan?! Je hebt hem vermoordt!" geen reactie... "Sascha, geef antwoord!" weer geen reactie... Ik hoor gesnik... "Sascha?..." vraag ik. "Nee, laat me met rust!" Sascha staat op, neemt een sprint, spreid haar vleugels en vliegt de lugt in. Ik kijk naar Joël, die er levenloos bij ligt. Levenloos, Joël is dood. Hij mag niet dood zijn! Dan ben ik verloren! En niet alleen ik, maar ook Sascha. Joël wilde mij ergens naartoe brengen, mij iets zeggen. En nu is het mijn schuld dat hij dood is! Sascha heeft hem niet vermoordt, ik heb hem vermoord! Ik zit voorover gebogen over Joël. Er loopt een traan over mijn wang... En valt dan op Joëls gezicht... Hij hapt naar adem. Zijn ogen schieten open. Hij kijkt mij aan met zijn helblauwe ogen...
JE LEEST
vleugels
FanfictionNadia is een sociaal meisje van 14, ze heeft haar vader nooit gekend, en haar moeder is niet eens een grisha, dus die kan haar niet eens beschermen. Als ze erachter komt dat zij een Amjeiga is, stort haar wereld in elkaar. ze ontmoet een andere Amje...
