"What The Fuck is dit?!" Ik kijk geschrokken naar Joël, die mij bang aankijkt. Ik schrik van mijn eigen woorden. "Oh, sorry Joël, ik wilde je niet kwetsen ofzo, maar..." "Nee het maakt niet uit..." Onderbreekt Joël mij dan. Er loopt een traan over zijn wang. "Hé, niet huilen." Hij veegt snel zijn traan weg. "Doe ik niet" Zegt hij op zo'n huilend peuter stemmetje die net geschreeuwd heeft. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. Ik raak zijn vleugels. "Wauw..." Zeg ik zacht. Zijn vleugels zijn zo zacht als zijde! Ik aai zijn vleugels. Ik hoor Joël zacht grinniken. Ik kijk hem aan. "Het kietelt." "Ohja? Dus meneertje kan niet tegen kietelen?" Zeg ik lacherig. Ik por hem in zijn zij. Hij schiet opzij. Ik lach. We kijken elkaar aan. Hij steekt zijn hand uit, en pakt mijn hoorn. Ik doe hetzelfde bij hem. Zijn gezicht komt langzaam dichterbij. Ik doe hetzelfde. En dan, een magisch moment...
JE LEEST
vleugels
FanfictionNadia is een sociaal meisje van 14, ze heeft haar vader nooit gekend, en haar moeder is niet eens een grisha, dus die kan haar niet eens beschermen. Als ze erachter komt dat zij een Amjeiga is, stort haar wereld in elkaar. ze ontmoet een andere Amje...
