Aşk Ateşi (Final)

12. Bölüm: SENSİZ OLMAZ

Selam gençler 🤗🤗 ben neler görüyorum da üzülüyorum az okuyun hele;
Milletin okuyucuları reklam yapıyor, diğer arkadaşlarına öneriyor ve profillerde paylaşıyor.
Gördüm valla çok üzüldüm buna Can'lar 😮😣
Sizde biraz paylaşın az reklam edin yaa😉😉

Aşkıma Mafya ve Aşka Emanet adlı final olmuş hikayelerime beklerim. Eminin onları da çok seveceksiniz 😍😍

Oy sınırı 100, yorum 70

Keyifli Okumalar; Sevgilerle 🤗💜

12. Bölüm

Helin

"Sünnet düğünü mü? Anne şaka mısınız acaba? Siz gidin işte zaten bir arka mahallede değil mi?" dedim. Beni zorla sünnet düğününe götürmeye kalkıyorlardı.
"Gelmezsen gelme!" dedi annem. Anneannemi de alıp gitti. Annemin Çorum'a iyice alışması beni korkutuyordu. Yakında tamamen buraya yerleşmek isteyip beni İstanbul'da tek bırakma düşüncesi bile tüylerimi diken diken etti. Kahvemi yapıp koltuğa kuruldum. Abuk subuk bir sürü dizi çıkmıştı yine. Kuzey Yıldızı güzele benziyordu ona bakındım biraz. Yeni bölümü başladığı an adamın biri haykırarak; "Ben seni hiç sevmedim Yıldız!" dedi. Ay kadın da nasıl yıkıldı hala seviyor adamı belli. Dağ öküzü bildiğin! Tüm erkekler hepiniz aynı b*ksunuz! Tövbe tövbe... ağzım iyice bozulmuştu ama hak ediyorlardı. Ne kadar kolaydı bir kadını yıkıp geçmek! Dizideki Kuzey efendi de bunu yapmıştı işte. Tıpkı Afran gibi...

Aslında gittiğim, geride bıraktığım İstanbul değildi. Afran'dı. Ama kaçamıyordun işte, yanağımdan süzülen gözyaşının sebebi oydu. Durmadan kanayan kalbimin çarptığı oydu. Kafamı dağıtmaya çalışırken en ufak gülüşümü yüzümde donduran da oydu. Böyle aşkın canı cehenneme! İntikam almak için kafamda kurduğum planlar işler miydi bilmiyorum. Amcam bir yandan, Burak bir yandan herkes işime karışırken ben intikam peşinde nasıl koşacaktım orası da muamma yaa neyse.

Aklıma istemsizce Mesut amca ile konuştuklarımız üşüştü. Sanki adam benim içimi görüyordu ya da buna tecrübe diyorlardı. Ben Afran'ın bana yaptıklarını yediremiyordum. Ağır geliyordu. En başından beri ona verdiğim şansı kimselere vermemiştim ki ben. Ama son yaptığı olmasaydı ben onun yanında olurdum. Onun yaralarını sarmak için çaba harcardım. Mesut amcanın dediği gibi imkansızı ister zoru başarırdım. Savaşırdım onun için. Ama bir insanın kendisiyle savaşamazsın. İyileşmek istemeyen bir insana ilaç olamazsın. Afran bana bunu en ağır şekilde öğretti.

Çalan kapıyla ayaklanıp kendimi kapıya sürükledim adeta. Ben oyalandıkça kapı yumruklandı.
"Geldim geldim! Bir durun ya!" dedim. Annem kesin sıkılıp anneannemi ekip eve döndü. Yüzümdeki bilmiş gülümseme ile kapıyı açtığımda gördüğüm kişi ile gülüşüm dondu.
"Sen.." dedim şaşkınlıkla. Görmeyi beklediğim son insandı.
"Ne yüzle karşıma çıkıyorsun sen benim!Defol!" diye bağırdım ve kapıyı kapatmayı denedim. Ayağını koyup bana engel oldu. Zorla içeri girip kapıyı kapattı. Sinirle kapıyı açmaya çalıştım.
"Defol dedim! Senin bu yaptığın haneye tecavüze girer!" Dedim sertçe. Kolumdan yakalayıp; "Az sakin ol Helin! Haneye tecavüz falan şu seni evine bırakan Esen midir nedir o avukattan mı öğrendin bu ağızları!" dedi. Beni peşi sıra içeri sürükledi.
"Neyin varsa topla gidiyoruz!" dedi kolumu bırakıp. Tuttuğu yeri elimle kontrol ettim. Öküz gücü vardı bunda!
"Nereye be! Ben seninle markete bile gitmem bu saatten sonra!"
Afran ise göz kırparak; "Bizde markete gitmeyeceğiz zaten bana gideceğiz!" dedi.
"Höst! Öküzün demir başı! Ev mev ne diyorsun sen!" dedim elimi açıp gelişi güzel ona doğru sallarken.
"İstanbul hanımefendisi Helin'e veda edip Taşra güzeline ne zaman ulaşırım diye merak ediyordum bende iyi oldu geldiğin!"
Derin bir nefes alıp elimle ona kapıyı gösterdim.
"Defol Afran! Sen iyice tokat arsızı oldun herhalde ki onca yolu biraz daha tokat yemeye geldin herhalde! Benim seninle işim bitti be adam! Bu saatten sonra seninle tek işim senin kuyunu kazmak olur!"
Tek kaşını kaldırıp; "Öyle mi?" diye sordu.
Kendimden emin bir şekilde; "Öyle tabi!" dedim.
"Sen intikam planları yaparken ben de boş durmadım Helin Dükel!" dedi. Cebinden telefonunu çıkardı ve birini aradı. Ellerimi göğsümde bağlayıp ne yapmaya çalıştığını çözmeye çalışıyordum.
"Durumlar ne?" diye sordu. Kısa bir an sessizlik oldu ama aldığı cevaptan memnun bir şekilde gülerek bana baktı.
"Anlaşıldı görüntülü konuşalım da bayan Dükel de tanık olmak ister böyle bir şeye!"
Gözlerimi kısıp ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışırken ekranı bir anda bana gösterdi. Karanlık olduğunu için tam çözemiyordum. Telefonu elinden sertçe aldım. Emin olmalıydım.