Chapter 30 (Z & U)

663 90 21
                                    

Wad P.O.V

မင္းအေကာင္ကိုထိလို႕ မင္းကမေက်နပ္ဘူးလား တဲ့ ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ္ေတာ့ကိုစိတ္ဆိုးတယ္ ။ မေန႕ညကဒီေလာက္ထိေျပာထားတာေတာင္မွ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့စကားကုိသူဘယ္လိုသေဘာေပါက္ခဲ့သလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားလို႕ကိုမရဘူး ။ ကၽြန္ေတာ့အတြက္အရင္းႏွီးဆုံးသူစိမ္းကသူ႕အျပင္တျခားသူတစ္ေယာက္ထပ္ရွိ လာမွမဟုတ္ဘူးလို႕ေျပာခဲ့တာေတာင္ ၊ သူ႔အနားကဘယ္္ေတာ့မွထြက္မသြားဘူးလို႕ေျပာခဲ့တာေတာင္ သူကၽြန္ေတာ့ကိုခုလိုစကားမ်ိဳးေျပာထြက္ရက္ေသးတယ္ ။ သူ႕ကိုခ်စ္တယ္ မခ်စ္ဘူးဆိုတာမေသခ်ာေသးတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ဟာသူ႕ဆီကယုံၾကည္မွဳကုိရဖို႕မထိုက္တန္ေတာ့ဘူးလား ။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဆိုးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ့္ကုိစိတ္ဆိုးပါတယ္ ။

ကၽြန္ေတာ္ေဒါသထြက္ထြက္နဲ႕ထြက္လာေတာ့ ေနာက္ကေနပါလာတဲ့ Bank ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၂ေယာက္ခုလိုစကားမ်ားတဲ့အဓိကတရားခံသူ႕ကို ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာေတာင္မၾကည့္ခ်င္ပါဘူး ။ ပစ္ပစ္ခါခါနဲ႕နာက်င္ေအာင္ေျပာပစ္လိုက္ခ်င္ေပမဲ့ ေနမေကာင္းသူရယ္လုိ႕အသိကျပန္၀င္လာတာေၾကာင့္ စိတ္အေျခအေနဆိုး၀ါးမသြားေစခ်င္တာေၾကာင့္ ျပန္ေျဖေျပာေပးလိုက္မိတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္သြားတဲ့ေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္မယ့္သူ႔ပုံစံေၾကာင့္ဆက္မလိုက္နဲ႕လို႕ေျပာၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းကေနေျခဦးတည့္ရာထြက္လာခဲ့ေတာ့ ေျခလွမ္းေတြဦးတည္ရာက ကၽြန္ေတာ့မိဘအရိပ္ဆီ ။ ျခံစည္းရုိးကိုအျဖဴေရာင္ေဆးသုတ္ထားတဲ့ထဲက အျဖဴေရာင္ေဆးသုတ္ထားတဲ့တစ္ထပ္ခြဲတိုက္ပုေလး ။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႕ကေလးဘ၀ကေန လူပ်ိဳဘ၀အထိ ေနခဲ့တဲ့ေနရာေလး ။ အပူအပင္ဆုိတာဘာမွန္းမသိပဲ စိတ္ေအးခ်မ္းသာယာျခင္းဆုိတာေတြပဲရရွိခဲ့တဲ့ေနရာေလး ။ ဒီေနရာေလးကေန ကၽြန္ေတာ့ကိုမရအရဆြဲထုတ္ခဲ့ၿပီးေတာ့ အပူအပင္ေတြေပးခဲ့တာဘယ္သူမို႕လဲ ။ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရွိေနတဲ့ကၽြန္ေတာ့ဘ၀ကို အိမ္ေထာင္သည္ဆိုတဲ့အဆစ္အခ်ိဳးအၾကီးၾကီးဆီကိုဆြဲထုတ္သြားခဲ့ၿပီးေတာ့ သူကက် ကၽြန္ေတာ့ကို ယုံၾကည္မွဳဆိုတဲ့အရာေသးေသးေလးတခုေတာင္စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႕ျပန္မေပးႏိုင္ဘူးတဲ့လား ။

Their StoryWhere stories live. Discover now