"ပါလာပါၿပီ boss "
အသံေၾကာင့္ ေမွးစင္းထားတဲ့ ရွင္းစံမ်က္လုံးေတြ ပြင့္လာကာ
ၾကည့္လိုက္သည္
တပည့္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုံခုံးေပၚမွာ ေမွာက္ရပ္ထမ္းေခၚလာတဲ့ ေကာင္ေလး...
႐ုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔ ေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုးကကြၽတ္သြားသည္ထင္ပ
ဒူးေလာက္မ႐ွိတ႐ွိ ကားတြန္းေဘာင္းဘီေလးနဲ႔
ကန္ေက်ာက္ေနတဲ့ ေျခသလုံးေဖြးေဖြးေသးေသးေလးေတြ
အဟက္...!!
"ထားခဲ့.."
ကုတင္ေပၚကို ေမးဆက္ျပရင္း ႐ွင္းစံအမိန္႔ေပးလိုက္ေတာ့
ေကာင္ေလးကို ကုတင္ေပၚခ်ခဲ့ၿပီး အလိဳက္တသိထြက္သြားက်သည္
႐ွင္းစံ စားပြဲေပၚေမးေထာက္ထားရင္း ပ်င္းရိစြာ ကုတင္ေပါက
တအူးအူးတအဲအဲ ကမၻာပ်က္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို
ထိုင္ၾကည့္ေနမိသည္
လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ထားတာေၾကာင့္ေရာ ေျခေထာက္ေတြကိုႀကိဳးတုပ္ထားတာေၾကာင့္ေရာ
႐ုန္းမရကန္မရနဲ႔ ဟိုလိမ့္ဒီလိမ့္လုပ္ရင္း ကုတင္ေပၚက
ဘုတ္ကနဲ႔ ျပဳတ္က်သြားသည္
႐ွင္းစံ ျပဳံးမိသြားသည္
အပ်င္းေၾကာဆန္႔ကာ သမ္းေဝရင္း
"ဝါး......
ငါမင္းကိုေစာင့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားၿပီ "
ေျဖးေျဖးခ်င္း သူ႔အနားေလ်ာက္သြားေတာ့
ကိုယ္ကိုလိမ့္ၿပီး ေဝးရာကိုေ႐ွာင္သည္တဲ့
ေနာက္ဆုံး နံရံေျခကပ္သြားမွ ရပ္သြားၿပီး
အသံေတြပိုထြက္လာသည္
အဝတ္သာေျဖလိုက္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နားၿငီးလိုက္မလဲ...
အနား ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ကာ ထိုင္ခ်ကာ ေမးဖ်ားကေနဆြဲေမာ့ၿပီး ႐ွင္းသန္႔ၾကည္လင္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာအနီးကပ္ၾကည့္ေနတုန္း.
"ဒုန္း "ခနဲျမည္ေအာင္ ေအာက္ကေန နဖူးနဲ႔ျပစ္ေဆာင့္သည္တဲ့
ပူထူသြားတဲ့ နဖူးက တျဖည္းျဖည္းနာလာတာမို႔
လက္နဲ႔ပြတ္မိရင္း ေအာ္ရယ္မိကာ
"ေခြးေကာင္ေလး
သတၱိက လူ႔ထက္ထြားေနပုံပဲ"
႐ွင္းစံစကားေၾကာင့္ ဘာေတြေျပာေနလဲမသိ တအူးအဴးတအဲအဲေအာ္ဟစ္ေနသည္
YOU ARE READING
So love you💗 So love me (Completed )
Romanceအချစ်လား....? သိလည်းမသိချင်ဘူး ယုံလည်းမယုံဘူး ဒါပေမယ့်....မင်းကိုတော့ချစ်တယ်။ အခ်စ္လား....? သိလည္းမသိခ်င္ဘူး ယုံလည္းမယုံဘူး ဒါေပမယ့္....မင္းကိုေတာ့ခ်စ္တယ္။
