"ဦးတူး ႐ူးေနတာလား
႐ွင္းျပစ္လိုက္ရင္ ႏိုူင္းက....
ႏိူင္းက မုန္းမွာေပါ့ ၿပီးေတာ့ အဲလိုႀကီးလည္းမလုပ္ခ်င္ပါဘူး"
မေက်မနပ္နဲ႔ အျပစ္တင္သလိုဆိုလိုက္ေတာ့ ဦးတူးကရယ္သည္။
"ႏိူင္းမသိေအာင ္႐ွင္းလို႔ရမဲ့နည္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္သခင္ေလးရယ္"
"မလုပ္ပါဘူးဆိုေနမွ....!!"
ခပ္ဆက္ဆက္ေအာ္ကာျဖင့္ ဝုန္းခနဲထရပ္လိုက္ၿပီး
ဘုၾကည့္ၾကည့္ကာ ထပ္ေျပာလိုက္သည္။
"အဲလိုေတြေၾကာင့္ ခုထိႀကိဳက္မဲ့သူမ႐ွိတာ "
ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ခ်ာခနဲလွည့္ကာ အေပၚထပ္တတ္သြားသည္။
သခင္ေလးအား တူးေအာင္႐ူံ႕မဲ့ကာၾကည့္ေနတုန္း ႀကီးေမကပါအသံထြက္လာသည္။
"ႀကီးေမမေျပာဘူးလား ၾကင္သူေလးဘာေလး႐ွာဘာလို႔"
တူးေအာင္သက္ပ်င္းသာခ်လိုက္ေတာ့သည္။
::ဘာလို႔မ်ားဘဝကခက္ခဲေနပါလိမ့္ေနာ္..::
........
ဆက္ေႂကြအခန္းထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ ့ႏိူင္းကအိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ။
ေစာင္က ခါးတစ္ဝတ္ေလာက္ပဲျခဳံထားကာ ေကြးေကြးေလးအိပ္ေနေၾကာင့္ ေသးေသးေလး..။
စာၾကည့္စားပြဲကထိုင္ခုံကို ကုတင္ေဘးအသာေရြ႔လိုက္ၿပီး ႏိူင္းေဘးနားကပ္ႏိုင္သေလာက္ကပ္ကာ ထိုမ်က္ႏွာေတာ္ေလးအား အနီးကပ္ႏိုင္သေလာက္ကာျဖင့္ အစိတ္ပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီကို ေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။
နဖူးေျပေျပေလးနဲ႔ လူပ္႐ွားမူမ႐ွိပဲၿငိမ္သက္ေနတဲ့မ်က္ခုံးေလးေတြရယ္က နတ္ပန္းခ်ီေရးဆြဲထားေလသလား။
တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း႐ွင္းထြက္ေနတဲ့ မ်က္ခုံးေမြးႏုႏုေလးေတြဆိုသည္ကေတာ့ အနီးကပ္ေသခ်ာၾကည့္ေလ ေတာအုပ္အေသးေလးသဖြယ္...။
ထိုေတာအုပ္အေသးေလးေအာက္က ေငြမွင္ေရာင္အေရာင္ေတာက္သည့္မ်က္လုံးရႊန္းရႊန္းေလးေတြပိတ္ကားခ်ထားေတာ့ ပုလဲေရာင္သန္းေနတဲ့မ်က္ခြံေလးက အေရာင္လက္ေနသည္။
ေလတိုးတိုင္းမသိမသာယိမ္းသြားတတ္သည့္ မ်က္ေတာင္တိုတိုစိပ္စိပ္ေလးေတြက အ႐ွည္ႀကီးလည္းမဟုတ္ပါပဲနဲ႔ ဘာလို႔မ်ားဒီေလာက္ထိၾကည့္ေကာင္းလြန္းေနလဲ။
ခပ္ခြၽန္ခြၽန္ႏွာတံထိပ္ကႏွာသီးေသးေသးက ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြၾကားမွာႏွစ္ျမဳပ္ရင္း ပုဇြန္ဆီေရာင္ခပ္ပါးပါးေျပးေနသည့္
ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးက ခပ္ဟဟေလးျဖစ္ေနသည္မို႔ လက္ညိဳးနဲ႔လက္မေလးသုံးကဖိေပးလိုက္သည္။
ဆက္ေႂကြသေဘာက်စြာျပဳံးမိရင္း
အျပစ္အနာဆာမ႐ွိၾကည္လင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးအား ေငးေနမိသည္။
ထို႔ေနာက္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္။
YOU ARE READING
So love you💗 So love me (Completed )
Romanceအချစ်လား....? သိလည်းမသိချင်ဘူး ယုံလည်းမယုံဘူး ဒါပေမယ့်....မင်းကိုတော့ချစ်တယ်။ အခ်စ္လား....? သိလည္းမသိခ်င္ဘူး ယုံလည္းမယုံဘူး ဒါေပမယ့္....မင္းကိုေတာ့ခ်စ္တယ္။
