"ႏိူင္းေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေရာက္ေနပါၿပီ"
မနက္အေစာႀကီး႐ွိေသး အခန္းထဲလာသတင္းပို႔တဲ့
ဦးတူးေၾကာင့္ ဖုန္းႏိူက္ေနတာရပ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။
ျပန္ထြက္သည္တိုင္ ဦးတူးက ခုနအတိုင္းပုံစံမပ်က္ရပ္ေစာင့္ေနတုန္း။
ဆက္ေႂကြ မ်က္ႏွာေရသုတ္ေနရင္း
"ႏိူင္းေရာ ႏိုးေနၿပီလား"
"မႏိုးေသးပါဘူး"
"ဒါဆိုဧည့္ခန္းကေနပဲေစာင့္ခိုင္းထားလိုက္ပါ
ႏိူင္းႏိုးလာမွေပးေတြ႔လိုက္ က်ေနာ္ခဏေနဆင္းလာခဲ့မယ္"
"ေကာင္းပါၿပီ သခင္ေလး"
ဦးတူးထြက္သြားေတာ့မွ ဆင္ေႂကြအျဖဴေရာင္ခပ္ပြပြဝတ္စုံကိုေကာက္ဝတ္ရင္း
ႏိူင္းအခန္းဘက္ကူးလာခဲ့သည္။
ႏိုးဖို႔လမ္းမျမင္ေသးေအာင္ အိပ္ေမာက်ေနတာေၾကာင့္
အခန္းဝကေနသာတစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ေအာက္ထပ္ဆင္းလာခဲ့သည္။
ေအာက္ထပ္ေရာက္ေတာ့ တိမ္နဲ႔လႊာက ဧည့္ခန္းထဲမွာကုပ္ကုပ္ေလးေတြထိုင္ေနက်သည္။
ဆက္ေႂကြေလွကားကေနဆင္းလာတာျမင္တာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕မ်က္လုံးေတြက အေရာင္ေတြတဖ်တ္ဖ်တ္လ်က္သြားရင္း
ဆက္ေႂကြနားအေျပးတပိုင္းေရာက္လာတာေၾကာင့္
ဆက္ေႂကြပင္လန္႔သြားရသည္။
"ဆက္ေႂကြ ႏိူင္းေရာ"
ထိုေမးခြန္းက လႊာစီကလာတာျဖစ္ၿပီးမ်က္လုံးကလည္း အေပၚထပ္ကိုစူးစမ္းေနသည္။
"ႏိူင္းကအိပ္ေနတုန္းပဲ ဒဏ္ရာေတြကထဖို႔ေတာင္မလြယ္ဘူး အဲတာေၾကာင့္ေအးေအးေဆးေဆးအိပ္ပါေစ"
ဆက္ေႂကြအဆိုေၾကာင့္ တိမ္ေရာလႊာပါ႐ူး႐ူး႐ွဲ႐ွဲျဖစ္သြားက်ၿပီး
"ထဖို႔ေတာင္မလြယ္ဘူး၊ဒဏ္ရာေတြ...ဟုတ္လား
ႏိူင္းကဘာျဖစ္တာလဲ"
တိမ္အေမးကိုလႊာကပါဝင္ေထာက္ခံရင္း
"ေအးေလ မေန႔ကခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာေရာက္မလာလို႔ ႏိူင္းအိမ္သြားေမးေတာ့လည္း ေသာၾကာေန႔ညေနထဲကျပန္မလာတာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္စာသြားက်က္တယ္လို႔ ေျပာထဲက မျဖစ္ႏိုင္မွန္းေတာ့သိသားပဲ"
BINABASA MO ANG
So love you💗 So love me (Completed )
Romanceအချစ်လား....? သိလည်းမသိချင်ဘူး ယုံလည်းမယုံဘူး ဒါပေမယ့်....မင်းကိုတော့ချစ်တယ်။ အခ်စ္လား....? သိလည္းမသိခ်င္ဘူး ယုံလည္းမယုံဘူး ဒါေပမယ့္....မင္းကိုေတာ့ခ်စ္တယ္။
