"ခြန္းလုံ.. "
အသံလာရာစီၾကည့္ရင္း ခြန္းလုံ အပ်င္းေၾကာတစ္ခ်က္ဆန္႔လိုက္သည္။ေနြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမလို႔ ေက်ာင္းမသြားရသည့္အျပင္ လင္းမ်ိဳးကလည္းမနၱေလးသြားတာ ခုမွပဲျပန္လာေတာ့သည္။
အမွတ္မထင္ပဲခင္မင္သြားၿပီး တစ္အိမ္ထဲငွါးေနကာ အတူေနလာက်တာၾကာၿပီျဖစ္လို႔ တစ္ေယာက္ထဲက်န္ေနခဲ့ေတာ့ ပ်င္းေတာ့ပ်င္းစရာေကာင္းလွသည္။လင္းမ်ိဳးစကားအရဆို အထက္ကအမိန္႔အရေခၚလို႔သြားသည္ထင္သည္။
ရယ္ေတာ့ရယ္ရသည္။ ခြန္းလုံလိုေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ လင္းမ်ိဳးလိုဒုစ႐ိုင္သမားတစ္ေယာက္က မိတ္ေဆြေတြလိုတစ္အိမ္ထဲေနႏိုင္သည္တဲ့။ ဟာသဆန္မေနေပဘူးလား။
"အင္း...ဘယ္လိုလဲ ငါ့မိသားစုကိုဝင္ၾကည့္ခဲ့ေသးလား သူတို႔ေနေကာင္းရဲ႕လား"
ခြန္းလုံသိခ်င္စိတ္ကိုမထိန္းႏိုင္စြာနဲ႔ လင္းမ်ိဳးေတာင္အေမာမေျဖရေသးခင္ေမးလိုက္မိသည္။မိေထြးမ်က္ႏွာမျမင္ခ်င္သည္ကတစ္ေၾကာင္း အေဖျဖစ္သူေနာက္မိန္းမယူထားသည္ကို မေက်နပ္သည္ကတစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အိမ္ကိုအဆက္သြယ္မလုပ္ပဲေနခဲ့ေပမယ့္ အေဖနဲ့နိူင္းကိုေတာ့သတိရပါသည္။လင္းမ်ိဳးခရီးသြားလို႔ၾကဳံမွသာ အိမ္ကမိသားစုေတြတစ္ခ်က္ၾကည့္လာေပးဖို႔ အျမဲမွာတတ္ေပမယ့္ က်န္းမာေရးအေျခေနနဲ့ အဆင္ေျပမေျပကိုပဲၾကည့္လာခိုင္းျခင္းမ်ိဳးသာ။
လင္းမ်ိဳးစီကအေျဖကိုေစာင့္ေနေပမယ့္ လင္းမ်ိဳးကခ်က္ျခင္းျပန္မေျဖပဲဖုန္းကိုဖြင့္ကာ ခြန္းခုံလက္ထဲထိုးထည့္ရင္း ဓာတ္ပုံတခ်ိဳ႕အားၾကည့္ေစသည္။
"ဒါကိုတစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္ဦး ဒါကမင္းညီေလးမလား"
ႏိူင္း...ေသခ်ာပါသည္။ ဓာတ္ပုံထဲကတျခားေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုခုံးေပၚေခါင္းမွီထားသည္ကႏိူင္းပါတဲ့။
ဘယ္လိုပဲမေတြ႔တာၾကာလို႔ ႐ုပ္ေျပာင္းေနပါေစဦးကိုယ့္ညီကိုေတာ့ မွတ္မိပါေသးသည္။
ထိုေကာင္ေလးနဲ႔မ်က္လုံးခ်င္းစုံေနတဲ့ပုံေတြ မ႐ိုးသားတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔တစ္ေယာက္
အျပန္လွန္ခိုးၾကည့္ေနတဲ့ပုံေတြ
ခြန္းလုံ လက္ေတြပင္တုန္ခ်င္လာသည္။
ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ သာမာန္႐ိုးက်သူငယ္ခ်င္းလို႔လုံးဝထင္စရာမ႐ွိသည့္ပုံေတြပင္။
CZYTASZ
So love you💗 So love me (Completed )
Romansအချစ်လား....? သိလည်းမသိချင်ဘူး ယုံလည်းမယုံဘူး ဒါပေမယ့်....မင်းကိုတော့ချစ်တယ်။ အခ်စ္လား....? သိလည္းမသိခ်င္ဘူး ယုံလည္းမယုံဘူး ဒါေပမယ့္....မင္းကိုေတာ့ခ်စ္တယ္။
