Page 1-2
"Sabrina naman!, How many times do I have to tell you, don't let people ruin your life! I must be angry with you to hell but I really don't know why I can't!"
"Di ko hiningi sa iyo ang opinyon mo sa buhay ko Kenjie! At nais ko lang ipa alam sa iyo na walang naging tayo! Ang meron tayo ay ang mapupusok lang nating pagnanasa sa isa't-isa! At wag kang mag malinis! Dahil alam kong lalaki ka! At kung lalaki ka! Tanging ang habol mo lang naman sa akin ay ang katawan ko! At ang pribadong parte nito!" mahabang salaysay ni Sabrina.
Nandito kami sa isang publikong lugar pero ang naririnig namin ay ang sarili naming sigawan. It's already 10 o'clock in the evening at heto kami sa gitna ng kalsada nag bubulyawan sa isa't-isa.
"Wag mo kong itulad sa mga naging lalaki mo Sabrina! Dahil simula't sapol ibang-iba ako sa kanila!" I screamed out my voice.
"WAG KANG MAGMALINIS KENJIE! Dahil wala kang ipinagkaiba! naikama mo ako at nagnanasa ka sa akin! Kaya stop pretending that you are fucking do care to me." Sabrina shouted back.
"S-sabrina, di ba pwedeng magmahal ng kagaya mo? Di ba talaga magagawang mabago ng pagmamahal ko ang damdamin mo?" I calm down.
"Don't you dare begged Kenjie. Dahil kahit anong gawin mo, walang magbabago! At di mo ako ma sosolo kahit kailan! Itaga mo yan sa kokote mo!" binangga niya ako sabay layo sa akin.
"SABRINA! I LOVE YOU! PLEASE BE MINE! pl-please, please Sabby." napaluhod nalang ako sa gitna ng kalye. I don't know where are the cars and trucks so that I will be crashed!
Bakit mo ba ako ginaganito Sabrina, mali ba talagang mahalin ka? Mali ba talagang angkinin ka ng tuluyan? Bakit ayaw mong sumama sa akin? Ganoon ba talaga ka hirap iwanan ang trabaho mo at magsimula ng bago? Bakit Sab? Bakit?
"HOY BALIW KA NA BA PARE! KUNG GUSTO MONG MAGPAKAMATAY! WAG KANG MANGDAMAY NG IBA! TUMAYO KA NGA DYAN AT MAKA AKSIDENTE KA PA!" natawag ang pansin ko sa may edad ng nag momotor, wala naman sa isip ko ang mandamay ng iba kaya tuluyan na nga akong tumayo at umuwi sa bahay. .
Ano bang wala ako Sabrina? Bakit ayaw na ayaw mo sa akin!
Nagpatuloy akong naglalakad patungong bahay. Alam kong imposibleng makarating sa bahay ng naglalakad lang. Pero wala akong choice para makauwi kaya lalakarin ko nalang mga sampung kilometro siguro.
Nang nasa kalagitnaan na ako ng nilaka ko ay may tumawag sa akin.
"Kenjie! Dong! Hoy!" nag peep peep naman ang motor na dala dala ng kaibigan ko. Wala siyang kasama. Siya lang.
"Dong." matamlay kong sabi.
"Anong nangyari ba? May naka engkwentro ka ba kanina?" takang tanong na may pag-aalala sa boses ni Charles..
"Wala to dong, I'm fine!" sabay suntok ko sa dibdib ko umaaktong malakas pero mahina naman talaga.
"Dong, mas mabuti pa sumakay ka na lang sa akin. Samahan mo nalang ako!" nagtaka naman ako.
"Saan dong?"
"Basta"
Di na ako nanlaban pa dahil di naman kami bumalik sa daan kung saan ako galing at naglakad. Ilang minutong pa andar ni Charles ay nandito na kami sa bahay ni Jhazel, may inuman pala.. Good idea at sumama ako.
"Wooooh! Kenjie! Kumusta?" bungad ni Jan Cres at iba pang kalalakihan na kaibigan ko. At pati mga babae.
Napansin kong kompleto ang tropa. Mukhang nakikiayon ang panahon para mag walwal ah!
"Mabuti't nahagilap mo si Kenjie, Charles!" sabi ni Jhazel.
"Oo nga eh , nakita ko sa may bridge. Naglalakad. Parang may problema eh!" explain ni Charles sa barkada .
"May problema ba Kenj?" tanong ni Fhemmy.
"Guys! Samahan niyo akong magwalwal. Diba wala naman pasok bukas Sunday!" paunang sabi ko.
"Libre ko magwalwal tayo.! Charles, ito isang libo! Bili niyo ng Isang case na beer at ang sukli ay Brandy! Gusto kong magpakalunod!" I bursted out.
Ang sakit sakit isiping, wala talaga akong pag asa sa kanya kahit kunti lang!
"Grabeng inuman nito ah! At dahil libre! Game kami!" sang ayon ng lahat.
"May bahay naman as usual!" sabay tawanan ng lahat..
Kaya dito kami tumatambay dahil closed area at walang maaring pumasok ng basta basta . At kapag nalasing.. Diretso nalang pasok sa loob at matutulog.
Ilang oras kaming nag hintay sa mga pinamili nila ni Charles at Marthew kaya nag uusap usap kaming lahat.
Nagsimula na silang mag usisa nang dahilan ko ng pag wawalwal ngayong gabi. Bago daw yun sa akin. Eh malay ko bang mahulog ako sa sariling pa-in! Ako yung gumamit! Pero litseng puso ito! Tumibok pa sa maling tao!
"Si Sabby? What the fuck dong! I know her!" Jan Cres cursed so hard.
"Malamang sa alamang, Kilala mo talaga yun! E may suki card ka na nga ng mga lodging eh! Pumapangalawa lang ako sayo." pagbubuking ko.
"Wow, grabe pre, laglagan ah!" nagtawanan ang lahat at napunta kay Jan Cres ang topic.
Ako'y tumahimik muna at muling nagbabalik ang mga sagutan namin kanina ni Sabrina. Ang hirap rin naman kaseng hindi sabihin ang totoong nadarama. Para kang pinipiga sa sariling salita..
Nagbalik tanaw ako sa mga masasaya naming alaala sa ibabaw ng napakalambot at napakaginaw na espasyo. Nag aalab ang init ng aming mga mapupusok at dumadagundong mga ungol sa bawat pagsasalo sa aming mga sariling katawan.
Nawaglit ang aking pag iisip ng tawagin nila ang pansin ko.
"Dong! Bakit si Sabrina pa! Alam mo naman diba? Di lang ikaw naging lalaki noon! Mag isip ka pre, matalino ka. Paano kong magkasakit ka dahil diyan. Andaming babae, wag na sa kanya!" paalala ni Jan cres.
"Sino ba yang si Sabrina at sobrang baliw tong kaibigan natin?" takang tanong ni Allen.
"Si Sabrina lang ang nagpatibok ng puso ko mga parts!" sabi ko.
"We all understand that reason Kenj, pero Pokpok si Sabrina!"
"DON'T UNDERESTIMATE HER JOB! SHE ONLY ENTERS THAT WORK , DAHIL WALANG WALA NA RIN SIYA! NAIINTINDIHAN KO SIYA! PERO BAKIT DI NIYA AKO MAINTINDIHAN KUNG BAKIT KO SIYA MINAHAL!"
"SHIT THIS FUCKING FEELINGS!"
"TAGAY NA!"
Nagsisigaw na ako sa sobrang frustration ko. Napapaluha ako sa aking pinagsasabi.
Kahit pokpok ka, mahal na mahal kita Sabrina.
A/N: HAAAAYS! SIMULA PALANG YAN!Paano pa sa susunod na mga Pahina..
FOLLOW/VOTE/COMMENT
KAMSA.SALAMAT SA MGA BUMASA NG #1 NA K16SERIES. iloveyouall.
BINABASA MO ANG
K16 SERIES - Kenjie Garcia #2-COMPLETED
RomanceI want you. All of you. Your flaws. Your mistakes. Your imperfections. I want you. And only you. -Kenjie Garcia.