"Şimdi bir oyuncağa bineceksin ve gideceksin..."
(2004-Mayıs/İzmir)
-Selim,dinle beni bu hiç doğru değil!Biz ona yetemeyiz,zayıfız,mutsuzuz.
-Hande bunlar saçmalık!O bizim bir parçamız,oğlumuz.
-Annemler daha bizi kabullenmemişken bir de oğlumuzu onlara anlatamam bak ben bu sorumluluğu alamam.
-Hande biz yapabiliriz seninle neleri aştık nasıl geldik buralara bunu da yaparız.
-Ben ailemi yok sayamam vazgeçeceğim kişiler siz olursunuz üzgünüm Selim,belki başka bir evrende...
"Hande arabasına binip gözden kaybolana kadar Selim'e bir kez bile bakmadı."
-Oğlum ben yanındayım,biz yapacağız annen bizi terk etse de yaşayacağız...
(2005-Ocak/İstanbul)
-Emre'm bak nereye geldik?Lunaparka se-ni -Selim hıçkırarak ağlıyordu-bırak-acağım ye-re.
Selim dizlerinin üstüne çöktü ve göz yaşlarını silmeye çalıştı,Emre'nin kafasını son ken okşar gibi sevdi ve son kez bakar gibi oğlunun büyüdüğünde çok değişecek yüz hatlarına baktı.Ardından zorlanarak konuşmaya başladı;
- "Şimdi bir oyuncağa bineceksin ve gideceksin..."dedi ve devam etti;
-Ben de gi-deceğim.Annenin yanına senden oldukça uzağa.Biz mutlu olur muyuz bilmiyorum ama ben kalbimin,ruhumun,hayatımın ve bedenimin yarısını seninle bırakıp gidiyorum. "Diğer yarına iyi bak oğlum çünkü orada ben varım..."dedi ve söyleyebildiği kadarıyla;
-Emre'm hoşçakal,dedi.Arkasını döndü ve hızlıca uzaklaştı.
O saniyeden sonra Emre hep ağladı hıçkıra hıçkıra ağladı,gecenin soğuğuna,Emre'nin aciz çığlıklarına,gökyüzünün feryadı da katıldı ve Emre o gece yanlız kaldı.
"Yağmur Emre için yağdı o gece,bulutlar da ağladı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıra Arkadaşım
Novela Juvenil"Birbirimizi sevmek için var olmuştuk,birbirimizi sevmediğimiz ilk an yok olacaktık."
