Gözümü açtığım da güneş yeni doğuyordu,yerimden kalktım elimi yüzümü yıkadım,kedimi besledim ve üstümü değiştirdim.Evden çıkıp durağa ilerledim,aynı teyze duraktaydı.Ona görünmeden beklemeye başladım.Az sonra teyze beni fark etti ve yanıma doğru yüzünde pis bir sırıtışla gelmeye başladı.Üç adım geriledim ama korkunun teyzeye faydası yoktu.Psikopat gibi bana yaklaşırken ben öylece bekledim.Yanıma gelip;
-Oğlum ben seni çok beğendim,gel benim arkadaşım Mukaddes ile tanışın,gibi bir şeyler dedi.Yüzüne şaşkınlıkla bakıp,koşarak numarasını dahi görmediğim otobüse bindim.Otobüs 342'ydi.Yine camdan bakıp
-Teyze bugüne de nasip değilmiş bak yine kaçtı senin otobüs,dedim.
Okulun önünde indim ve hızlıca okula girdim,bugün okulun ilginç bir havası vardı sanki herkes bana bakıyor gibiydi.Daha da hızlandım ve sınıfa çıktım.Sınıfta kimse yoktu bir terslik vardı.Böyle olması mantıklı değildi.Sırama oturdum ve bir yazı var mı diye kontrol ettim,yoktu en son olanlardan sonra o kızın bir şeyler yazacağını düşünmüştüm,aptaldım.Yerimden kalktım ve boş olan sınıfımdan çıktım.Dışarı çıkar çıkmaz insanların bakışlarının bana çevrildiğini hissettim.Deliriyordum resmen bunlar sadece benim kurguladığım şeyler olabilirdi.En sonunda yanıma gelen bir 9. Sınıf;
-Kankanın sevgilisi olmuş ve sen yanlarında değilsin çok ironik(!),dedi ve uzaklaştı.Selin'in bir sevgilisi olmuştu ve tüm okul bunu biliyordu.Ben hariç tüm okul(!)En çok yalnız kalabileceğim yere gitmek için B bloka doğru yürüdüm,yangın merdivenine.Oraya vardığımda okulun her yerine göre çok sakindi.Aşağı doğru yürüdüm ve ortalara bir yere oturdum.Oturmamla -yaklaşık 20 basamak-aşağıdan gelen sesleri duymam bir oldu.Kulak verdim ve şuna benzer şeyler duydum;
-Anıl tüm okul bizi sevgili sanıyor ama bunun bir amacı var ve sen de bunun farkındasındır.Umarım!
-Biliyorum,Selin ama bu sevgili olduğumuz gerçeğini değiştirmez,değil mi?
-Değiştirir,ben seni sevmiyorum en çok da bunu değiştirir,dedi.Yukarıdan istemsizce güldüm ama Anıl bunu fark etti.Birden merdiven çıkma sesleri gelmeye başladı.Korktum ve ben de yukarı doğru çıkmaya başladım.Çatı katına kadar birbirimizi görmeden kovalamacamız sürdü,çatıya çıktıktan sonra bir an ne yaptığımı sorguladım çünkü yapmak istediğim bu değildi.Çatı da en uca doğru yürürken Anıl çatı kapısından içeri girdi.Beni görür görmez iğrenç bir gülüş takındı ve bana doğru yürümeye başladı ben de çatının ucuna doğru yürüyordum.Bir adım daha attığımda aşağı düşecek duruma gelene kadar sürdü.Anıl bana dokunacakken Selin kapıdan içeri girdi.
-Anıl sen git!Ben konuşacağım,dedi.Anıl bunu duyduktan sonra sırıtışı silindi ve yerine çenesini olabildiğince sıktığı kızgın yüz ifadesi geçti.Selin gözlerini devirdi ve bana yaklaştı.Anıl aşağıya inerken Selin bana ulaşmıştı elini bana uzattı geri çekilemezdim çünkü tek bir adım bile 5. Kattan aşağı düşmem demekti.Dudaklarını yaklaştırdı ve beni öptü.O an kendimi düşünmedim ve dengemi kaybettim tam düşecekken Selin elimi yakaladı...
BÖLÜM SONU!DİĞER BÖLÜMDE AŞAĞI DÜŞMEKTEN KURTULUP KURTULAMADIKLARINI ÖĞRENECEĞIZ.GÜZELLİKLE KALIN!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıra Arkadaşım
Novela Juvenil"Birbirimizi sevmek için var olmuştuk,birbirimizi sevmediğimiz ilk an yok olacaktık."
