THE HANDSOME FARMVET (LION HEART SERIES #3)

Chapter 7: Missing

a/n:unedited thanks for waiting happy reading! i can't update daily po busy is me hahaha sorry! God bless us all

1 Corinthians 11:9 "for indeed man was not created for the woman's sake, but woman for the man's sake"

still on five years ago...

Chapter 7: Missing

DUMATING ANG UMAGANG wala akong ganang bumangon, ramdam ko ang hapdi ng mata dahil sa buong gabing walang ampat na pag-iyak I feel my eyes so swollen and puffy. Yung alam mo yung pakiramdam na kakagising mo palang pero nandiyan na yung susundo sa iyo papunta sa dapat mong balikan na lugar.b sobrang excited naman niya ba na umalis na ako ng tuluyan dito napangiti na lang ako ng mapait. Kahit anong gawin ko wala nang mababago the damage is already done, kung siya man ang pinaniwala nila then be it.

Isang katok na naman ang namutawi sa aking silid.

"sandali na lang po andyan na" sigaw ko, mabilis kong inayos ang higaan nagsuklay ng buhok at handa ng iwana ng lahat ng narito sa nagdaang dalawang gabi na nandito ako sa loob ng isang lugar na nagmistulang presuhan ko.

Linakasan ko ang loob n alumabas at doon tumambad sa akin ang isang itim na sasakyanhindi si Kuya nelson ang driver marahil ay nag-iba na rin ang tingi n nila sa akin isang sixteen years old na mamatay tao.

"pasok na po kayo senyorita baka magabihan pa po tayo sa daan" ani to sa akin. kiyemeng ngumiti lang ako sa kaniya, he open the door of the car for me, mapait na napangiti ako ng makita ko ang gamit ko sa loob the bags that I have the gift of Daddy and everything yumuko ako para itago ang nagbabadyang luha na gusto na namang pumatak.

And I think this is good bye, I glimpse to the place for the last time I will never ever forget this place, this place that serve as my own version of jail. Ng makapasok sa loob marahan ko iyong sinarado, at dahan-dahang umandar ang sasakyan. Mapait akong napangiti ng masilayan ang Placios De Mercedez a place a palace that serves as my nightmare, ang lugar na hindi ko kailan man gustong balikan.

I remained my eyes on the road habang papalabas kami ng Empresstown with a heavy heart I will leave this place as the murderer teen age girl they know,kaya ko pa kayang bumalik sa lugar na ito kung iyon ang tingin nila sa akin lalong lalo na siya. Maaring tama nga sila I am too young to felt this feeling baka nga wala lang iyon para sa kaniya at ako lang talaga itong umasa at nagpabola sa mabulaklak na bibig niya.

Two hot tears pour out in my eyes and i it felt in my eyes once again kasabay noon ang pagdilim ng kalangitan at pagbuhos ng malakas na ulan na tila nakikisimpatya sa nararamdaman ko, I was silently crying mukhang wala namang pake si manong driver sa pag-iyak ko, crying is not a sign I am weak but it is a sign that I am a human who had a feeling too.. feeling of  being hurt.

I gasp a little when I felt the rocky road we are driving too, lubak-lubak ang daan and the place seems so not familiar to me.

"kuya anong lugar na ba ito?"

"shortcut po ito senyorita" aniya.

Nakakatakot ang lugar dahil bukot sa matalahib na wala kang makikita ni isang bahay man lang dagdagan pa ng malakas na ulan na ni mismong daan ay hindi na makita the windshield didn't help at all.

Ang lakas ng tibok ng puso ko when I felt a banging sounds at nabagsak ang salamin ng sasakyan  sa harap. Kitang kita ko sa mata ng driver na nagpapanic na siya.

"senyorita yumuko po kayo at wag kayong gagalaw" mariing sabi niya

"b-bakit po? Kuya?"

"may sumsunod po sa atin senyorita—" and like a dejavu narinig ko ang sunod-sunod na putok ng baril na sunod sunod na tumatama sa sasakyan I close my eyes and I put my two hands covering my ears. Ramdam ko rin ang pag-gewang gewang ng sasakyan. Hanggang sa isang malakas na impact ang nangyari namulat ako ng mata nakita kong tumama kami sa isang puno ng acacia mas lalo akong nagimbal sa nakita I saw kuya driver bathing on his own blood, naginginig at takot na takot ako sa nakita. Buong akala ko iyon lang yun but when someone forcefully open the door of the car and pulled me in a so strong grip. Nakabonnet na dalawang lalaki ang tumambad sa akin they are carrying a gun  an armalite type of gun.malalaki ang katawan nila and their smile is so creepy, ngiting demonyo ngiting manyakis,