THE HANDSOME FARMVET (LION HEART SERIES #3)

Chapter 5: Heart Ailment

a/n:UNEDITED thanks for waiting God bless us all happy reading! happy sunday!

Proverbs 20:22 Do not say, "I will repay evil"; Wait for the LORD, and He will save you.

Chapter 5: Heart Ailment

KITANG-KITA KO kung paano siya bahagyang nagulat at napahinto ng marinig niya ang pangalang binangit ni butler Gilmore subalit panandlian lamang iyon dahil mula sa tahimik na agahan naming nabulabug kami ng sunod sunod na huni ng shuttle van and upon the door pumasok doon ang tatlong tao but I was focused on the kasi one who entered she smile so brightly at pabalang na tinapon ang sarili sa kaniya kiss him infront of all of us.

Dun pa lang napagtanto kong siya si Amara same age as him, tall slender and very beautiful kahit simpleng make-up lang niya nagingibabaw ang kagandahan niya walang wala sa katulad kong nene.

"I've miss you so much Pierre!" masiglang ani nito at niyakap ng mahigpit ang huli. I saw how he turnback the hugged tightly mahigpit iyon, parang kasing higpit na pumipilipit sa puso ko.

"iyah baby try this one its delicious" ani ni Kuya Lanoux sa akin, dun lang parang biglang napabaling sa akin ang tingin ng magulang niya. nahihiyang yumuko naman ako.

"remember Frederico anak?" tanong ni Grandma

"yes Grandma, Frederico Altazar? Owner of AGC?"

"yes! that's it mama I remember she is Kharmella's daughter!" singit naman ng nanay niya. bahagya pa akong nagulat ng biglang lapitan ako nito at yakapin ng mahigpit.

"you're the exact replica of your mom ang ganda ganda mo hija,para akong nakakita ng living Barbie doll hay I miss you mom so much ang daya nga lang ng mommy mo namaalam kaaagad" anito sa akin.

"hmmm... t-thank you po" nahihiyang sagot ko sa puri niya.

"anyway tita can Pierre accompany later?" biglang singit niya hindi ko alam I was looking at her ni hindi man lang ako tinapunan ng tingin nito, maybe she was also shy like me, I saw how she pull him at nagpatianod naman ang huli ng walang reklamo nakaalis na sila sa harap ko pero parang feeling ko nakikita ko pa rin sila na may ginagawang iba, masama ang mag-isip sa kapwa pero hindi ko maiwasang hindi gano'n ang isipin.

Hindi ko man nakita na tumawa siya but I saw how his eyes managed to twinkle because of Amara's presence.

"come on Pier faster I miss the lighthouse ya know!!!" matinis na sigaw nito.

I feel my heart is aching nung niyaya siya ayaw niyang pumunta doon pero ngayon pupunta sila maybe because she was really special to him. That he can't say no to her.

"Amara is Pierre's childhood friend" I hear a soft authoritative voice nagulat ako at napalingon,

"k-kayo po pala s-sir" mahinang sabi ko.

He laughed a little at me "call me tito hija," anito.

"Amara is an orphan at naiwan siya sa amin when she was 15 years old kakagaling lang niya mula sa sakit she undergo heart transplant"anito sa akin na parang nagpapaliwanag.

"ah ganun po ba tito" ani ko at ngumiti ng matipid nagpaalam lang ako dito na aakyat sa taas. Pabagsak kong hiniga ang sarili sa malapad na kama thinking again about hm and her. Dapat hindi ko sila iniiisip eh ano naman kung sila ganon ka cose kung sila nga...??? nasasaktan ako sa mga pinag-iisip ko at hindi ko alam kung saan nanggagaling ang sakit.

"baby iyah!" I hear someone on the door mabilis koi tong binuksan at tumambad sa akin si Kuya Lanoux.

"sama ka sa akin pupunta ako sa isang teacher ko sa cooking" aniya