{ Momo's POV }
(A/N: Yung First Point of View ni Momo dito ay yung nangyare matapos niyang makita yung lalake sa Chapter 15.)
And then, I saw him
"WAAAH! MOMO ANG POGI NIYAAAA~!" Sigaw ni Yannie. Putang Ina. Pogi? Poging ugok pwede pa!
"Tangina mo Yannie. Wag ka ngang maingay! Ang daldal mo! Sarap mong s--"
"Uh may nakaupo dito?" Hindi ko na naituloy ang sinasabi ko dahil may nagsalita galing sa gilid ko. Parehas kaming napatingin ni Yannie sa gilid ko, at kumulo nanaman dugo ko.
"Meron. Bakit? Uupo ka? Dun ka sa Mars mas bagay ka dun. Andun yung mga alien na mas mabait sayo. Yung mga alien na hindi manloloko?"
"Hoy Momo, ang hard mo! Nagtatanong lang naman si Fa--"
"Please Yannie tama na. Naiirita na ako sa bunganga mo" Di ko na pinatuloy si Yannie sa sasabihin niya dahil kumukulo na nga dugo ko,ang ingay pa niya. Daldalita -,-
Tumayo na lang ako at lalabas na sana dto sa kwartong 'to ng bigla niya akong hawakan sa wrist ko. Kaya napaharap ako sa kanya.
"Ano ba Migs! Bit--"
"Please Momo, forgive me. Forgive me from all the things that I have done to you. From making you hurt, cry and made your heart broken. I'm so sorry. I'm begging you. Sorry, please..." Sabi niya at yumuko..
Tumawa ako pero pilit lang. Ang sakit pa 'rin pala talaga?. Ha ha ha.
"So, ganun-ganun na lang 'yun? Ha ha, Migs, hindi mo alam yung dinanas ko matapos mo akong saktan. Ay oo nga pala manhid ka. Ha ha, I'm so stupid because I loved you, I'm so stupid because I let myself affected on what happened. And you're so stupid because you've just waste me." Sabi ko. Magwo-walk-out na sana ako pero di natuloy dahil nakita ko si Migs, humihikbi?!
Ngayon ko lang ulit siyang umiyak-- I mean ngayon ko lang siya nakitang umiyak. Am I just dreaming? Migs. Crying?!
"Migs, hindi bagay sayo. And lalong di effective yan. Style mo bulok!" Sabi ni Yannie. Natawa naman ako doon ng konti.
"Momo, please forgive me. I will not do it to you again. I regretted all I have done to you, I will make you happy and not let you cry. I promise." Sabi niya. Natawa naman ako sa sinabi niya, pero as usual, pilit lang.
"What do you think? Are you thinking that I will come back to you again? Oh come on, Migs! I'm not the old Momo that you know. Not now."
"I guess you're right. I've just waste you. But please Momo, believe me, I've changed. And I'd regretted the things that I have done to you that made you hurt. Please believe me... And please... Come back to me again...."
After niyang sabihin yun, nanlaki ang mata ko.
"D@mn you" Sambit ko saka kinuha yung bag ko at nagwalk out.
{ Yannie's POV }
"I guess you're right. I've just waste you. But please Momo, believe me, I've changed. And I'd regretted the things that I have done to you that made you hurt. Please believe me... And please... Come back to me again...."
OMG! COME BACK TO ME AGAIN?! Srsly? Naguguluhan po ako.
Nakita ko si Momo na lumabas dito sa classroom namin. Kay nalipat yung tingin ko kay Migs.
"What was that?" Tanong ko kay Migs.
Tinignan niya lang ako. Nakikita ko yung lungkot sa mukha niya. Grabe yung luha niya. Tuloy tuloy pa rin sa pagtulo.
