Nefesini Tutmak

17. Bölüm

Hatırlatma Özeti:

Bebeğini doğurmakta kararlı olan Hayal, yaşadığı tüm kötülüklere rağmen Fırat'a gerekli doğum belgesine ulaşana dek Metin ile olan ilişkisini sürdürmekte ısrar etmekte; tek dostu Leyla bile onu ne bebeği aldırmaya, ne de Metin'den ayrılmaya ikna edebilmektedir. Bu süreçte babasını öldürenler ile de hesaplaşma peşinde olan Leyla, evine gideceği sırada uzun süredir onu takip eden Fırat'a yakalanır. Lakin Metin çoktan Leyla'nın Ateş ile görüştüğünü öğrenmiş, bunun önüne geçebilmek için düğmeye basmıştır. Leyla sokak ortasında Fırat ile tartışırken, genç adam onu Ateş sanan biri tarafından bıçaklanır. Eve döndüklerinde Leyla babası ile ilgili öğrendiği gerçeği, onu nasıl sevdiğini, babasından kalan mektupları ve onu öldürenleri adalet önüne çıkartmak için elinden geleni yaptığını anlatmak zorunda kalır. Ateş ise kızın tehlikeli bir tuzak içinde olduğunu ve Metin'in Leyla'ya kafayı taktığını düşünmüştür, Leyla'ya bildiği her şeyin yalan olduğunu ve babasının katili olduğunu itiraf eder..

**

"Leyla dipte olan bendim, omuzlarımda koca bir yük vardı. Hiç çıkamadım! Ama o yükü seninle hiç paylaşmadım, seni karanlığa çekmeye hiçbir zaman kıyamadım. Madem ki benimle dibe batmak istiyorsun, bat o zaman! Babanı mafya falan öldürmedi aptal! Babanı ben öldürdüm, gözümün içine bakıp ölen kardeşimle dalga geçerken öldürdüm! Hem de şimdi tuttuğun bu ellerle!"

Lafının üzerine yüzleşecek hali kalmadığından çıkıp giden Ateş sonra ne oldu bilmiyordu; arkasından ne konuşuldu, Leyla ne düşündü, ne kadar üzüldü ya da ne kadar hayal kırıklığına uğradı. Yere mi çöktü, dimdik ayakta mı kaldı? Fırat'ın onun yokluğunda Leyla'yı Metin denen o heriften koruyacağına emindi; aklında tek şey vardı.. Önce o mektupların da yalan olduğunu Leyla'ya ispatlamak, sonra Metin denen o şeytan ile yüzleşmek ve kaldığı yerden ilmek ilmek ördüğü ve artık mutlu olmak zorunda oldukları geleceklerine devam etmek.. Başladığı yere, Erdek'e, Leyla'nın annesine gidip yüzleşmek için yola çıktı.

Fırat dikkatle kalkıp pencere kenarına yürüdü ve başını boydan boya ışıklı caddeyi gören cama dayadı. Ateş bir fişek gibi yola fırlamıştı, kendini İrem'in BMW sine atacaktı ki Sinan engel oldu. Çocuğu kolundan çekeleyerek zorla yan koltuğa sürükledi ve direksiyona geçip gecenin karanlığına doğru gaza bastı. İçi bir nebze olsun rahatlayan genç adam yutkunurken acıyan karnına elini bastırdı, diğer eli alnının altındaydı. Odada çıt çıkmıyor, evden cenaze çıkaran bir sessizlik herkesi sınıyordu.

"Leyla.." Nereden başlayacağını bilemez halde derin bir iç geçirdi. Kızın dikilip kaldığı yerde kendini zorla tutarken gırtlağından kaçan o için için hıçkırıklarını duyabiliyordu. Leyla düşecek gibi oldu, sendeledi. Düşmemek için sandalyenin koluna tutundu önce, sonra kendini yere bıraktı ve başını kopçaya yasladı.

"Efendim." diyebildi her şeye rağmen dik durduğunu göstermek için.

"Babamın ölmeden önce anneme ne dediğini biliyor musun?"

Hayır der gibi başını salladı Leyla, gözlerini bile yerden kaldırmamıştı. Çökmüş hali ile yerde öylece duruyordu.

"Bendeki de soru, nereden bileceksin. Ateş bile bilmiyor." diye güldü kendi kendine, kız rahatlasın diye zaman kazanmaktı aklındaki ama yan gözle sırıl sıklam yanakları ile ağlaya duran kıza bakıp "Devlete çalışan bir adam olduğunu itiraf etmiş." dedi. Şaşırdın mı dercesine kalkan kaşları ile kıza çevirdi başını, Leyla her öğrendiği ile yerin dibine geçiyordu adeta. "Kendi kızını kaptırdığı bu mafyayı kökten kurutmak için yıllardır derinlerde çalışan, biz yaklaştıkça bizi uzaklaştıran, Cemal Komiser'i peşimize süren, yanımıza gelmese de uzaktan bizi gözleyen bir adam.." Bir eli karnında, sırtını cama yaslayarak "Asla giremeyeceği evine bir gün girmeyi beklerken ailesi yok olan bir adam. Sana anlatılan hikayedeki o adam; benim babam." dedi ve yanan gözlerini yeniden ışıklı sokağa çevirdi. "Şimdi lütfen o sakinleştiriciyi iç, biraz uyu. Ve kalkar kalkmaz bize Metin'i nereden tanıdığını ve sana inanacağın masallar anlatan o herife nasıl bu kadar inandığını baştan anlat. Hepimiz seni burada bekliyor olacağız. Bu konu yeterince konuşulmadan bu evden kimse çıkmayacak."