Κεφάλαιο 3: Moodiness

165 16 2
                                    

ΤΥ

Ένιωθα ξεκούραστος κι ανανεωμένος! Χρειαζόμουν σίγουρα ύπνο.
Μετά τη χθεσινή δραματική μέρα, δεν είχα όρεξη ούτε καν για φαΐ! Ένιωθα ήδη άσχημα με την απόρριψη του συγκατοίκου μου!
Δεν ξέρω τί έκαναν χθες στο σαλόνι όλοι μαζί. Σίγουρα θα συζητούσαν, θα γνωρίζονταν μεταξύ τους. Άκουγα τα γέλια τους.
Δεν πειράζει. Ήθελα να μείνω μόνος. Πάντα ό,τι δυσκολία κι αν περνούσα, την περνούσα μόνος. Θα το σκεφτόμουν, ίσως έκλαιγα λίγο κρυφά απ' τους άλλους για να μη με δουν κι ανησυχήσουν και έπειτα θα μου περνούσε.

Αποφάσισα να μην αφήσω να μ' επηρεάσει το χθεσινό γεγονός. Θα το άφηνα στην άκρη και θα έκανα ότι δε συμβαίνει τίποτα. Αν ο Κάι δε με θέλει, τότε ας μου το πει μπροστά μου! Τότε, θα δω τί θα κάνω και πώς θα νιώσω.

Άνοιξα τα μάτια μου, τεντώθηκα, χασμουρήθηκα κι άφησα τις πρωινές ακτίνες του ήλιου που περνούσαν από μια χαραμάδα της κουρτίνας, να ζεστάνουν το πρόσωπό μου!

Γύρισα στο πλάι και τί να δω;

Τον Κάι!

Κοιμόταν στο κρεβάτι του, δίπλα μου. Ένας μικρός διάδρομος μας χώριζε!

Η αλήθεια δεν το περίμενα να τον δω εκεί!
Φαντάστηκα ότι αν δεν κοιμόταν με τον Τεμίν και τον Μπεκ, θα κοιμόταν μόνος στο καθιστικό κι όχι εδώ μαζί μου!

Ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά γρήγορα από αυτή την ανέλπιστη εικόνα.
Και μάλιστα τί εικόνα...!

Δεν περίμενα να κοιμάται τόσο ανάστατα στο κρεβάτι του!
Ήταν σχεδόν μπρούμυτα, με το πρόσωπο γερμένο στο πλάι, προς τη μεριά μου. Ακουμπούσε πάνω στο μπράτσο του, πιέζοντας τα χείλη του, κάνοντάς τα να δείχνουν πιο φουσκωτά και γεμάτα απ' όσο ήδη ήταν κι ελαφρώς ανοιχτά!

Η έκφρασή του ήρεμη. Τα μαλλιά του ανακατεμένα κι άστατα!
Το αμάνικο φανελάκι που φορούσε είχε σηκωθεί κι εξέθετε την πλευρά του, δείγμα του πόσο θα είχε στριφογυρίσει στον ύπνο του.
Η φόρμα που φορούσε ήταν κατεβασμένη αρκετά χαμηλά, εκθέτωντας το λάστιχο από το μποξεράκι του, αλλά και η μια πλευρά της φόρμας ήταν σηκωμένη ως το γόνατο σχεδόν του ενός ποδιού που ήταν λυγισμένο κι έτοιμο να πέσει απ' το κρεβάτι, ενώ κατεβασμένη κανονικά στο άλλο πόδι, που ήταν ανοιχτό σχεδόν κατά πλάτος του κρεβατιού...

Από μόνη της αυτή η στάση, ήταν υπερθέαμα! Πόσο μάλλον όταν επρόκειτο για τον Κάι!
Αυτή ήταν μια πτυχή του που δεν ήξερα καθόλου! Δεν θα το φανταζόμουν ποτέ! Έμοιαζε με μικρό μωρό! Δεν είχα ιδέα ότι ήταν τόσο γλυκός όταν κοιμάται...!

Now hush! (Ολοκληρωμένη)Место, где живут истории. Откройте их для себя