Now hush! (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 18: Surrender

ΤΥ

Άνοιξα τα μάτια μου. Τί ώρα ήταν; Έχασα την αίσθηση του χρόνου!

- Καλά ξυπνητούρια!

Τα μάτια μου τα ένιωθα βαριά, αλλά όταν τ' άνοιξα, αντίκρισα τον Μπεκ.

- Μπεκ;

- Μάλλον σ' έπιασε το τζετ λανγκ!

- Α... ναι...

Είπα και ξανάριξα το κεφάλι μου στο μαξιλάρι.

- Ανησύχησα κι είπα ως αρχηγός σου να έρθω να δω τί κάνεις.

Είπε και χαμογέλασε.
Και μόνο αυτά τα λόγια, να 'ξερε πόσο με χαλάρωναν, γιατί μου υπενθύμιζαν ότι εδώ δεν είμαι αρχηγός - άρα δεν έχω ευθύνες!

- Καλά είμαι. Μάλλον είναι αυτό που είπες... τζετ λανγκ!

- Αχα!

- Τί λέει το πρόγραμμα;

- Ξεκούραση.

- Κι άλλο;

- Ναι.

- Μήπως ξεχνάμε τίποτα; Καμιά συναυλία;

- Όχι. Το απόγευμα θα πάμε για καμιά πρόβα πάλι των τραγουδιών που θα πούμε αύριο και τέλος!

- Α...

- Θα έρθεις έξω; Τα παιδιά είναι στην πισίνα!

- Ναι... θα ετοιμαστώ και θα έρθω...

Είπα κι έφυγε ο Μπεκ.

Σηκώθηκα για να πάω να ετοιμαστώ, αλλά ξανακάθισα στο κρεβάτι. Ένιωθα βαρύς. Όσο κι αν έλεγα μέσα μου ότι ξεκουράστηκα αρκετά κι ότι ήθελα να βγω έξω, το σώμα μου δεν έλεγε να μ' ακούσει. Μήπως να ξεκουραστώ μια και καλή για να είμαι περδίκι στην πρόβα; Θα ήταν πιο εμφανές αν στην πρόβα πέσω από την κούραση ή γίνει κάτι.
Ναι, αυτό θα κάνω.

Κάι

Αν και ο Μπεκ μας είπε ότι σε λίγο θα έρθει και ο ΤΥ έξω, ανησυχούσα γιατί αργούσε τόσο. Κάθε τρεις και λίγο, τα μάτια μου καρφώνονταν στην μπαλκονόπορτα, περιμένοντάς τον από στιγμή σε στιγμή, αλλά τίποτα.
Μήπως έγινε κάτι; Οι άλλοι φαίνεται ότι τον ξέχασαν. Συνέχισαν τα παιχνίδια. Εγώ όμως ανησυχώ!... Φοβάμαι μήπως έπαθε κάτι, αλλά από την άλλη αν είναι μια χαρά γιατί δεν έρχεται;

Κοίταξα τριγύρω πρώτα και χώθηκα μέσα. Έτρεξα στο δωμάτιό του. Χτύπησα πάλι απαλά και μπήκα. Κοιμόταν. Πάλι. Είμαι σίγουρος ότι κάτι συμβαίνει...

Φαίνεται ότι κοιμόταν ελαφρά γιατί όταν τον πλησίασα, γύρισε το κεφάλι να με δει.

Σταμάτησα.