11. Bölüm / Geri Dönüş

1K 65 124
                                    

(parçada dialoglarda - kadın, ~ erkek konuşmacıyı işaret ediyor) / (replikler, sahne duygusu medyadaki videoya aittir)
...
Eylem kulaklığını çıkarttı ve sakince cebine koydu. Arkasını döndü, sessizce sesin geldiği yere doğru ilerledi. Belindeki silahı eliyle kavradı, iki binanın arasına girdi.

...

Gözlerini açtığında bomboş yerleri, bembeyaz duvarları olan bir odadaydı.

Odada tüylerini ürperten bir koku vardı.
İçinde hissetmişti kimi zaman o kokuyu.

Elleri bacakları bağlı değildi, silahıda belindeydi ama o an ne olduğunu anlamak için buna ihtiyaç duymadı.

Ayak sesi geliyordu, sessizce, derinden bir ses, tanıyordu bu sesi...

Odanın kapısından önce ayaklarının uçları, sonrada vücudunun tamamı gözüküyordu. Eylem bakışlarını kapıdaki adama çevirdi.

Bir an ne gördüğüne inanamadı, nasıl yani?

1.88 boylarında, kıvırcık dağınık saçlı, bacakları vücuduna göre uzun oldukça yakışıklı ve , ve , ve ... Çok tanıdık bir yüz. . .

"Ne, ne, nasıl..."

Eylem kendi sesinin kulaklarında yankılanmasından sonra birkaç adım sendeleyerek geriye gitti. Karşısında duran adamdan gözlerini ayıramıyordu.
Karşısındaki genç adamın gözlerinden hissizlik içinde yaşlar süzülüyor ve Eylem'i süzüyordu.

"Eylem, canıım!"

Eylem sesi duydu, duymamışcasına yere çöktü. Dizlerini kendine çekti. Kendi kendine mırıldanmaya başladı...

-Hayır, hayır

~Eylem, Eylem

-Fethi değil, Fethi değil, öldü. Sen kimsin! Kimsin sen! Git, git defol. Deliriyorum, deliriyorum... Fethi öldü, kimsin sen, o öldü, Fethi öldü...

~Eylemm

-Allah'ım deliriyorum, git Fethi öldü, öldün sen, öldün, öldün, Fethi öldü..

~Eylem

-Hayır, Hayır

~Benim, Fethi

-Değil, Fethi öldü. Git!

~ölmedim...

- Hayır

Eylem dizlerinin üzerinde durmuş, genç adamda karşısında çömelmişti. Birbirlerine bakıyorlardı, yorgun, yaşlı gözlerinden yaşlar süzülüyordu ikisininde...

~ Gömdüler seni, ordaydım, ordaydım ben gördüm, sen ölüydün. Hergün mezarına geldim, çicekler ektim, su döktüm. Papatyaları çok severim ben.
Onlarla konuştum, biliyor musun? Dedim bakın burası benim sevgilimin mezarı, ona iyi bakın dedim... Nasıl olur, ölmedin yaşıyorsun, bir sene,bir sene...
Bir sene neredeydin sen? Bir sene yaşadın ve bir telefon bile etmedin... Bir sene neredeydin sen! Bana bunu yapmaya ne hakkın var!

Kadının titrek ve ağlayan ses tonu son cümlesiyle oldukça artmıştı. Adam kadına iyice yaklaşıp sarılmaya yeltendi ...

- Bırak!

~Eylem

- Bir haber etseydin yeterdi ya, bir haber etseydin yeterdi. Ben neler çektim biliyor musun? Hiç mi vicdanın sızlamadı senin, hiç mi ben bunu bu kıza nasıl yaparım demedin? Ha? Hiç mi? İsteseydin, isteseydin haber ederdin, senin bunu bana yapmaya ne hakkın var, ne hakkın va...

Payidâr EyFetHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin