(iki farklı önemli konu işlediğim için bu bölüm başlığı bira uzun oldu msödlsşşd)
Eylem yorgunlukla Karargah'ta odasına çıktı, Fethi ile Birkan biraz hava almak için bahçede oturuyorlardı. Yüz yüz elli metre kadar ilerinden bir kolu sargılı çoban gibi giyinmiş orta boylu sarışın bir adam yaklaşıyordu. Fethi adamı uzaktan farketti ve askerlere işaret etti.
Kapıda duran askerle adama yaklaştılar, adam askerlere bir kart gösterdi ve büyük demir kapıdan içeri girdi.
Fethi gittikçe onlara doğru yaklaşan adamı tanımaya başlıyordu. Fethi bianda ayağa kalktı.
"ATEŞ!!" , Ateş bianda karşısında bir yıldır görmediği, ölü bildiği kardeşini görünce kaskatı kesildi.
Fethi koşarak Ateş'in yanına gitti. Ateş tepki veremiyordu.
"Kardeşimm!" Fethi sımsıkı sarıldı Ateş'e.
"Sen, sen, sen ölmemiş miydin lan!"
Ateş sinirle Fethi'yi itti ve yüzüne baktı.
Fethi hiçbir şey diyemeden yere bakıyordu.
"Gerizekalı gel buraya." Ateş kardeşini sımsıkı kollarına sardı.
"Sen, sen biliyor muydun?"
"Biliyodum tabi lan, geçen ay öğrendim Eylem geri dönünce buraya peşine adam taktık kendine dikkat etmiyor diye, öyle öğrendik."
"Kimler biliyor?" Genç adam kısık ve meraklı sesiyle karşısındaki mavi gözlere dikti gözlerini.
"Babam, Keşanlı, Çaylak, Aşık, Efe, Yiğido bide Kopuk ; Yavuz komutanıma söyleyemedik. Kardeşim benim be nasıl özlemişim." İki genç birbirine sımsıkı sarıldılar, Semirin geldiğini gören Birkan ayağa kalktı; Ateş ve Fethi ayrıldı.
"Ensar misafirimizle tanışmışsın."
"Komutanım o benim kardeşim."
"Nasıl yani?"
"Eski timimden, şehit olmadan önceki timden en yakın dostum Ateş."
"Hoşgeldin Ateş, Ateş bir süre bizimle olacak içeri geçin Eylemle de görüşsünler."
Fethi ve ateş omuz omuza Eylem'in odasına girdiler. Eylem Ateşi görünce boynuna atladı.
"Dayıoğlu! Çok özledim seni be fıstık."
"Ben de seni çok özledim karabatak."
"İyisin dimi."
"İyiyim merak etme."
Fethi, Ateş ve Eylem iki yataklı odada birbirlerine bakıyorlardı.
"Eylem bu arada şey için çok özür dilerim, bilseydim öyle bir şeyi yapmazdım."
"Ney için." Fethi meraklı gözlerle ikisine bakıyordu.
"Senin bir suçun yok Ateş, bilseydin de yapabileceğin bir şey yoktu." Eylem ve Ateş'in gözleri dolmuştı, Fethi onlara bakıyordu bir süre anlayamadı.
Birkaç dakika sonra kavramıştı ve mutsuz gözlerle Eylem'e bakıp tatlı bir bakış attı.
...
2 gün sonra
Herkes yeteri kadar dinlenmişti, iki gündür operasyon yapılmıyordu . Fethi ve Ateş Eylem'in lojmanında kalıyordu.
Sabah saat 7 civarı Fethi uyandı, karşı koltuğunda Ateş uyuyordu. Yavaş adımlarla Eylem'in yatak odasına girdi.
Eylem'in üzeri açıktı, küçücük bedeninin öylece kıvrılması Fethi'nin içini ısıtmıştı.
Fethi sakince üzerini örttü ve yanına uzandı. Yavaşca saçlarını okşuyordu.
Eylem sanki sevdiği adamın kokusunu hissetmişcesine ona döndü: "Ne işin var senin benim yatağımda."
"Rahatsız olduysan gidebilirim."
Eylem gitme dermişcesine iyice içine sokuldu genç adamın.
"Seni çok özledim erkeğim."
Fethi duyduğu sesle kadının dudaklarını ve yavaşca daha aşağısını süzmeye başladı. "Seni çok özledim kadınım."
