Shocker Files (Disturbing Horror Stories)

Ulong Pugot

LARAWAN ng pagkagulat si Nato nang makita ang ulong pugot na naka-display sa altar. Ayon sa amo niyang si Lolo Sergio, isa umanong bampira ang may-ari ng ulong iyon. Napatay ito noon ng matanda at idinisplay nito sa bahay ang ulo.

Marami pang nakitang kakaiba si Nato sa bahay, tulad ng mga patalim na ginagamit daw sa pagpaslang noon sa mga aswang, pati na ang mga agimat na nakasabit sa dingding. Pero ang nagbigay talaga ng kilabot sa kanya ay ang pugot na ulo ng bampira.

Bakit naman kaya idinisplay pa ng matanda sa bahay nito ang ulong pugot?

"Sisiw na lang sa akin ang pumaslang ng mga aswang noong kapanahunan ko. Pero ang bampirang ito ang bukod tanging elemento na nahirapan akong paslangin. Napakalas niya. Sobrang makapangyarihan. Mabuti na lang at mas lamang ako ng diskarte sa kanya kaya natalo ko siya. Pero hindi biro ang kapangyarihan niya. Kaya niyang buhayin ang kanyang sarili kahit ilang beses mo siyang patayin," salaysay ni Lolo Sergio.

Nilalagyan nito ng bawang sa bibig ang ulo ng bampira upang hindi na makabalik sa katawan. Linggo-linggo ay pinapalitan ng bawang ang bibig nito. Medyo masakit na rin sa ilong kapag inamoy nang malapitan.

Ayaw sanang maniwala ni Nato sa kuwento ng matanda, pero nang hawakan niya ang ulo at pagmasdang mabuti, totoong ulo nga ito ng tao...o ng isang bampira. Sa hitsura at amoy pa lang, halatang tunay na ulo talaga.

Marami pang ipinakita sa kanya ang matanda. Tulad ng mga nakumpiskang manyika na ginagamit ng mga sinaunang mangkukulam noong unang panahon. Pati na rin ang mga lumang libro na naglalaman ng iba't ibang ritwal na pantawag ng Demonyo.

"Magkamali ka lang ng basa, baka may Demonyo kang mapakawalan." Kaya dapat ay maging maingat daw sa paggamit ng mga librong iyon.

Sa isip-isip ni Nato, malabo rin namang may mapakawalan siyang Demonyo. Bukod sa hindi siya interesado sa mga paksa tungkol sa kababalaghan ay wala rin siyang hilig sa pagbabasa ng mga libro.

Sinasakyan lang niya ang bawat sinasabi ng matanda. Hinahayaan niya itong magkuwento nang magkuwento. Nakakatulong din kasi iyon upang mapanatiling matibay ang memorya ng matatanda.

Sabi pa ni Lolo Sergio, nasa angkan na raw nila ang pagkakaroon ng angking lakas upang labanan ang mga aswang. Naputol lamang ang tradisyong iyon nang isilang ang anak nitong si Danilo na lumaking sarado ang isip sa kababalaghan.

"Palibhasa lumaki siya sa poder ng ina niya kaya doon nagmana. Hiwalay na kami ng asawa ko noong isilang siya kaya hindi ako nabigyan ng pagkakataon na makasama ang anak ko. Masuwerte nga ako dahil pinayagan niya akong makipagkita kay Danilo paminsan-minsan. Mabuti na lang din at naalala pa rin ako ng anak ko kahit ngayong matanda na ako."

Kaya nga pinadala ni Danilo si Nato sa bahay upang maging caregiver ni Lolo Sergio. Dahil sa kawirduhan ng matanda, ayaw na itong pakisamahan ng sariling anak kaya ipinaubaya na lang sa ibang tao. Nagpapadala na lamang ng pera ang lalaki para sa mga pangangailangan ng matanda.

Trabaho ang dahilan kung bakit nandoon si Nato. Kailangan niyang pakisamahan ang matanda kapalit ng offer sa kanya ni Danilo.

Napag-usapan kasi nila na kapag pumanaw na si Lolo Sergio, makakakuha siya ng kalahating milyong piso bilang kabayaran sa pag-aalaga rito. Bukod pa roon ang buwanang suweldo na matatanggap niya.

Sa isip-isip niya, ganoon yata talaga kapag mayayaman; pera-pera na lang ang lahat.

Lahat ng bagay idinadaan sa pera.

Pinaiikot ang mundo sa pera.

Base sa kalagayan ng matanda, mukhang malapit na rin naman itong mamatay. Naka-wheelchair na lamang ito at hindi na rin magawang kumain mag-isa. Bagama't nakapagsasalita pa ng diretso ay mababakas na rin sa kilos nito ang nalalabing hininga. Halos lumabas na ang mga ugat sa labis na katandaan.