14. «Το πάρτυ.»

201 16 29
                                    

Ορφέας

Πάντα στη ζωή μου, προσπαθώ να είμαι ψύχραιμος και να μην αφήνω το άγχος  να με καταβάλλει. 

Στην συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα είναι διαφορετικά, αισθάνομαι πως όλα πηγαίνουν λάθος. Το άγχος με έχει καταβάλλει και αισθάνομαι την καρδιά μου να χτυπάει σε νέους, τρελούς ρυθμούς.

Το μόνο που σκέφτομαι είναι πως πρέπει να τα κάνω όλα σωστά γιατί η Νάνσυ με εμπιστεύτηκε και δεν μπορώ να προδώσω την εμπιστοσύνη της. Ξέρω βέβαια πως ό,τι και αν κάνω θα είναι ικανοποιημένη απλά επειδή είμαι εγώ, αλλά αυτό δεν το κάνει πιο εύκολο. Πρέπει να είναι τέλειο.

Η σκέψη όμως του ότι πρέπει να αποδείξω ότι η Δήμητρα είναι αυτή που νομίζω, με βασανίζει και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στον στόχο μου. Καταλαβαίνω ότι όλο αυτό είναι εξωφρενικό και μοιάζει λάθος, αλλά γαμώτο δεν είναι! Πρέπει να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να αποδείξω ότι αυτή είναι η φίλη της κοπέλας του Σταύρου που είδα στο άλμπουμ. Δεν μπορεί να κάνω τόσο λάθος.

Ο θόρυβος από την πόρτα του μπάνιου με βγάζει από τη σκέψη μου και γυρίζω προς εκείνη την πλευρά.

Ακόμα και τώρα, στις 10 το πρωί, είναι η πιο όμορφη γυναίκα της γης.

«Καλημέρα μωρό μου.» λέω γλυκά προσπαθώντας να αφήσω πίσω τον χθεσινό τσακωμό και της χαμογελάω προσπαθώντας να δω αν ακόμα μου κρατάει μούτρα ή όχι.

«Καλημέρα.» απαντάει κάπως πιο ψυχρά απ'ότι περίμενα και κάθεται στην καρέκλα απέναντι μου. «Είσαι καλά;»

«Ναι, γιατί όχι;»

«Γιατί εχθές μου έλεγες κουλά αγάπη μου.» απαντάει και χαμογελάω με την προσφώνηση της. Το λατρεύω όταν με λέει έτσι.

«Θα στο αποδείξω ότι έχω δίκιο, αλλιώς θα σκάσω!» λέω χαριτολογώντας και γελάμε και οι δύο. «Να σε βλέπω να χαμογελάς και τι στον κόσμο...»

Προσπαθώ να την ηρεμήσω και να την πείσω πως το μόνο που με προβληματίζει είναι αυτό. Ότι δεν συντρέχει κανένας άλλος λόγος ανησυχίας. Η αλήθεια πρέπει να μείνει για λίγο καιρό ακόμα κρυμμένη. Λίγο ακόμα και θα έρθει η στιγμή της δικαίωσης. Λίγο ακόμα.

«Αχ ρε Ορφέα!» απαντάει και σηκώνεται όρθια. Έρχεται προς το μέρος μου, μου κάνει ένα νόημα να πάω την καρέκλα μου λίγο πιο πίσω και κάθεται πάνω μου τυλίγοντας τα χέρια της στο λαιμό μου.

Της αφήνω ένα φιλί στα μαλλιά και την σφίγγω πάνω μου όσο περισσότερο μπορώ. Θέλω να την νιώσω όσο πιο πολύ μπορώ.

Νύχτες ΚαλοκαιρινέςOnde histórias criam vida. Descubra agora